Arrival *****
Regie: Denis Villeneuve (Prisoners, Sicario)
Met Amy Adams, Jeremy Renner, Forest Whitaker, Tzi Ma, Michael Stuhlbarg, Jadyn Malone, Abigail Pniowsky, Julia Scarlett Dan,…
Speeltijd: 116′
Ga kijken als je hield van Sphere, Interstellar & Sunshine en vond dat er iets miste aan 2001: A Space Odyssey.
Het verhaal: De linguïste Louise Banks wordt gevraagd door de Amerikaanse overheid om haar talent in te zetten en contact te maken met buitenaardse wezens die in een mysterieus object op de aarde terecht komen.
Ons verdict: De monoliet. Een object dat door zowat iedere zelf-gewaardeerde filmmaker als een dogma voor Cultuur met een grote C in film wordt aanschouwd, komt terug tot leven in 2016 met de science fiction film Arrival. Het object is zoals de kaftan of kimono van de modewereld: Iedereen heeft er respect voor en wilt er zo graag aan werken, maar enkel een handvol kunnen de kunst ervan meesteren.
Onlangs bracht MoviePulp.be een nieuw lijst van beste regisseurs in de laatste 50 jaar en op deze lijst plaatste we een relatief jonge Canadese regisseur. Denis Villeneuve is best te omschrijven als de nieuwe Michael Mann van de jaren 2010 en toonde ons met Sicario & Prisoners reeds hoe hij met zijn films de kijker een lesje kan leren in filmopbouw & -structuur. In Arrival haalt hij dezelfde trukendoos boven: De spanning is deze keer te snijden van het begin tot het einde in plaats van enkele blokken van 15 minuten. Bovendien zet Villeneuve de grootste fout recht uit Sicario, door de hoofdrol aan een vrouw te schenken die volledig de lichten naar zich toetrekt. Arrival is veruit de beste acteerprestatie die we in Amy Adams haar carrière zullen zien. Magistraal acteerwerk.
Iedereen die zit te wachten op een film die eindigt zoals Alien heeft het goed mis. De regisseur vertelt een totaal ander verhaal in Arrival, een dieper verhaal die terug gaat naar de filmklassieker uit de jaren ’70 van regisseur Stanley Kubrick. In 2001: A Space Odyssey vertelt grootmeester Kubrick op een zeer cryptische manier het verhaal van de nieuwe mens. De volgende stap in de menselijke evolutie. De ubermensch die dankzij een monoliet uit het universum ruimte en tijd (voorbeeld: de heptapods zijn met 24, het nummer dat 24 uur in één dag illustreert) leert overstijgen. En met Arrival toont Villeneuve ons op een zeer Christopher Nolan-achtige wijze hoe Nietzsche’s ubermensch er daadwerkelijk kan uit zien en hoe de theorie van buitenaardse wezens zoals goden (voorbeeld: de heptapods met 7 heilige ledematen) die de mens leerden de piramides in Egypte bouwen (cfr. de verwijzingen naar 12 apostelen op locaties waar de monolieten landen) tot leven kan komen op het witte doek. Tot slot zijn er zoveel verwijzingen naar taal als werktuig of technologie van zijn wereld (cfr. The Universal Language of Louise Banks) dat het onmogelijk is als boekenwurm of taalnerd om niet te houden van deze science fiction film (zie ook Sapir–Whorfhypothese of linguïstische relativiteit).
Kortom, Arrival heeft letterlijk zoveel lagen dat je er nog dagen van kan smullen. It blew us away. Zonder meer één van de films van het jaar voor mij.
MoviePulp.be geeft Arrival een oordeel van
Eén reactie op “Denis Villeneuve’s Arrival review”