G.I. Joe: The Rise of Cobra*/***

Regie: Stephen Sommers

Met: Channing Tatum, Sienna Miller, Marlon Wayans, Dennis Quaid, Rachel Nichols, Joseph Gordon-Levitt, Christopher Eccleston, Ray Park, Byung-hun Lee

Speelduur: 118′

Is de langverwachte speelfilm van de klassieke speelgoedlijn ‘Go Joe!’ of toch eerder ‘Oh no!’? Ontdek het in onze ‘Clash of the opinions’!

Het verhaal: De megalomane wapenmagnaat James McCullen (Christopher Eccleston) heeft onder het waakzame oog van de NAVO een extreem gevaarlijk wapen ontwikkeld. Duke (Channing Tatum) en Ripcord (Marlon Wayans), twee topsoldaten van het Amerikaanse leger, hebben de opdracht gekregen om het nieuwe wapen te vervoeren. Uiteraard loopt er onderweg iets mis en wordt het konvooi aangevallen door de boosaardige organisatie Cobra. Maar dat is buiten de geheime elitesoldaten van G.I. Joe gerekend …

Bij wijze van experiment lieten we twee recensenten uit onze stal, met een een verschillende affectie voor het bronmateriaal, de nieuwste blockbuster G.I. Joe: The Rise of Cobra ondergaan. Lees hier de zeer uiteenlopende reacties:

Dorien’s verdict: G.I. Joe: The Rise of Cobra opent met een flashback van Destro, de overgrootvader van een van de booswichten van de film. Samengevat: het was ook een slechterik. Vervolgens maken we kennis met James McCullen Destro, de achterkleinzoon dus, die op het punt staat een zeer gevaarlijk staaltje technologie te verkopen aan de NAVO. Alleen blijkt deze verkoop een dekmantel voor het feit dat hij en zijn team, de Cobra uit de titel, deze technologie willen gebruiken om de wereld te overheersen. Het plan is de technologie terug te stelen en er dan een beetje de terrorist mee uit te hangen zodat iedereen bang wordt. Als de gehele bevolking zich dan in paniek went tot de machtigste man, zal deze deel uitmaken van hun Cobra team. Et voila: een recept voor werelddominantie volgens Hollywoodiaanse scriptschrijvers. Dit meesterplan is natuurlijk buiten het uiterst geheime eliteteam G.J. Joe gerekend.

Tot zover de plot van de film. Echt, dit is het. Meer gebeurt er niet. Dat G.I. Joe: The Rise of Cobra bijna twee uur duurt, heeft alles te maken met het veelvuldig gebruik van flashbacks, bedoelt om de personages meer diepgang te geven. Zo blijkt ongeveer iedereen van het Cobra team wel een link te hebben met iemand van het G.I. Joe team, en doorworstelen de leden van de teams allemaal wel een persoonlijk trauma. En gezien beide teams elk uit een man of vijf bestaan, raakt op deze manier een groot deel van de film gevuld. Het andere deel bestaat uit actiescènes. Op dat vlak biedt G.I.Joe voor elk wat wils: er zijn ninja’s, uiterst flexibele deernen die elkaar bevechten, veel explosies en natuurlijk de obligate vliegscene. G.I. Joe: The Rise of Cobra wil de eerste film in een reeks G.I. Joe films worden, en introduceert in deze film zijn belangrijkste personages. Na een aaneenschakeling van actie – flashback – actie – flashback – enz. kwam de film ineens bruusk aan zijn slotscene. Het enige wat nog ontbrak was een “Wordt vervolgd” op het scherm. Want een vervolg komt er ongetwijfeld. De mensen die in groten getale naar Transformers zijn gaan kijken, zullen ook deze film bekijken. Dus als je zoekt naar wat je bij Transformers vond, dan zal je ook hier niet teleurgesteld zijn.

Steve’s verdict: Regisseur Stephen Sommers, vooral bekend en berucht om zijn affectie voor inferieure CGI, maakt vanaf de openingsfragmenten duidelijk dat het verhaal op de tweede plaats komt. Daarvoor moet je dan ook niet naar G.I. Joe gaan kijken. Het scenario is overduidelijk enkel een excuus om de personages van punt A naar B te brengen, gekruid met allerhande peperdure actiescènes. De film is ondanks de ontelbare flashbacks voorspelbaar en de dialogen zijn eveneens vaak op het randje van onnozel. Er is dan ook veel aan G.I Joe: The Rise of Cobra dat normaal niet zou mogen werken, maar Sommers komt er mee weg. Hij lijkt zich eindelijk opnieuw te herinneren wat entertainment is, en injecteert zijn G.I. Joe met een stevige dosis ‘B-film fun’ à la Deep Rising. Het is allemaal pure nonsens, maar dankzij een collectief van uitstekende acteurs is het allemaal stukken aannemelijker. Bovendien zijn de actiescènes vaak verbluffend spectaculair en worden ze tot leven geroepen dankzij enkele verrassend puike speciale effecten. G.I. Joe: The Rise of Cobra is niet altijd even correct in de hele mythologie van de originele reeks en de stripverhalen. Zo zijn sommige personages bijvoorbeeld wat veranderd om het allemaal wat meer volwassen te maken. Deze ‘fan’ stoorde er zich in elk geval geen moment aan. De film dendert immers tegen absolute sneltreinvaart voorbij en neemt enkel hier en daar de tijd om even op adem te komen. Heb me dan ook geen moment verveelt en hoewel er artistiek behoorlijk wat op te merken valt aan deze nieuwste telg van de steeds verder groeiende blockbuster-familie, hebben we G.I. Joe: The Rise of Cobra met een brede grijns zitten bekijken. Heel even voelde ik me weer die jonge knaap van weleer, en dat is iets waar Michael Bay zelfs met twee films niet in wist te slagen.

Bekijk hier alvast de bioscooptrailer:

Met speciale dank aan Dorien voor haar medewerking.