Step BrothersRegie: Adam McKay
Met: Will Ferell, John C. Reilly, Mary Steenburgen, Richard Jenkins, Adam Scott
Speelduur: 93′
Will Ferrell en John C. Reilly doen weer waar ze goed in zijn… You either love it or hate it!
Het verhaal: Brennan Huff (Will Ferrell) is een 39-jarige die sporadisch werkt en nog steeds bij zijn moeder, Nancy (Mary Steenburgen), woont. Dale Doback (John C. Reilly) is een 49-jarige verstokte werkloze die nog steeds bij zijn vader, Robert (Richard Jenkins), woont. Wanneer Robert en Nancy trouwen en gaan samenwonen, zijn Brennan en Dale verplicht zich als stiefbroers te gedragen. Maar door hun kinderachtige geruzie dreigt het gezin uiteen te vallen. De twee kleuters van middelbare leeftijd moeten een waanzinnig en ingewikkeld plan zien te bedenken om hun ouders terug bij elkaar te brengen. Maar hiervoor moeten ze wel eerst leren samenwerken…
Ons verdict: Will Ferrell, je vindt hem geweldig of je kan zijn films niet zien zonder spontaan het speen te krijgen. Uw dienaar hoort – hoe vreemd het ook mag klinken – een beetje thuis in beide groepen. Zijn dikste hits Talladega Nights: The Ballad of Ricky Bobby en Blades of Glory vond ik potsierlijke en compleet ongrappige vehikels van een puber in een volwassen lichaam, terwijl Anchorman: The Legend of Ron Burgundy en Semi-Pro bijna de komische perfectie wisten te benaderen. Step Brothers hoort – ondanks de film nochtans van de makers van Anchorman is, jammer genoeg thuis in de eerste catagorie. Het scenario is niet meer dan een kapstok zodat de beide heren hun routineuze grappen kunnen bovenhalen. Dit wil zeggen een boel platte grappen, flauwe grollen en Ferrell die hysterisch loopt te schreeuwen. Het is dankzij enkele sterke acteurs in de bijrollen (Mary Steenburgen, Richard Jenkins, Adam Scott en Kathryn Hahn) dat er toch soms nog wat te grijnzen en lachen valt. Adam McKay blikt de film bovendien vakkundig in en voorziet het geheel gelukkig van de nodige vaart. Flauw of niet, Step Brothers werd hoe dan ook een behoorlijke hit en bracht in Amerika alleen al meer dan 100 miljoen dollar in het laatje.
De DVD: Het anamorfische 2.40:1-beeld is scherp, met een goed contrast en schaduwdetail. Het zwartniveau is eveneens strak, met heldere en natuurlijk ogende kleuren. Filmgrain blijft binnen de perken en vuiltjes zijn niet aan de orde. De Engelse Dolby Digital 5.1-track klinkt prima, met heldere dialogen en een goede spreiding. De muziek klinkt warm en zorgt voor het nodige gevoel van ruimte, terwijl de subwoofer zorgt voor de ambiance. Ruis of andere storingen zijn niet aanwezig. Er zijn behoorlijk wat extra’s aanwezig voor deze komedie. Buiten de bioscoopversie, bevat de DVD ook de ranzigere ‘unrated version’ die bijna tien minuten langer duurt. Een geweldig originele muzikale audiocommentaar door de regiseur McKay, de twee hoofdacteurs en special guest Baron Davis uit de NBA, met muziek van Jon Brion. Hilarisch en dit moet je horen om te geloven! Verder zijn er een hele verzameling weggeknipte scènes aanwezig (17 min.), een videoclip (1 min.) en een featurette, getiteld “Line-O-Rama” (6 min.) met alternatief beeldmateriaal. Ook in “Dale Vs. Brennan” (7 min.) valt te ontdekken dat er behoorlijk wat geïmproviseerd werd en veel materiaal op de monagetafel gesneuveld is. Een collectie promotietrailers en vier minuten aan bloopers sluiten de extra’s af.
Bekijk hier alvast de trailer:
