Bowling Balls ***
Regie: Mark Punt (Frits & Freddy)
Met: Wim Opbrouck, Peter Van den Begin, Sven De Ridder, Manou Kersting, Jonas Van Geel, Nathalie Meskens, Filip Peeters, Charlotte Vandermeersch, Silke Becu
Speelduur: 90′
Ga kijken naar deze doldwaze komedie als je je humor van eigen bodem graag iets grover hebt opgediend.
Het verhaal: Ergens diep verscholen in het midden van nergens staat het clubhuis van motorclub de Bowling Balls. De club wordt geleid door president Mon Dewilde, een ex-belastingcontroleur. De Bowling Balls spiegelen zich graag aan beruchte bendes zoals de Hells Angels en de Outlaws, maar helaas zijn haar leden een pak minder heldhaftig. Ze houden zich bezig met de verkoop van gestolen auto’s, maar krijgen steeds meer concurrentie van een rivaliserende bende, de Banana Knights.
Beide clubs worden tegen elkaar uitgespeeld door hun belangrijkste afnemer, de Bulgaarse maffia, en dat leidt tot hoogoplopende spanningen.
Maar het loopt pas echt fout wanneer Bowling Ball Gino, het neefje van Mon Dewilde, een amoureuze relatie begint met Tina, de jongere zus van de president van de Banana Knights. Dat is namelijk in strijd met de regels van beide clubs.
Het komt tot harde confrontaties, waarbij de Bowling Balls telkens roemloos moeten afdruipen. Ze zinnen op wraak. Ze zullen die Bananen eens mores leren, maar hoe doe je dat als je minder sterk bent, minder talrijk en bovendien eigenlijk ook niet bijster slim?
Ons verdict: Wanneer zelfs een filmadaptie van een ooit immens populaire tv serie als Witse genadeloos flopt, weet je dat 2014 verre van een grand cru jaar was voor de Vlaamse cinema. De films die het echt goed deden (Het Vonnis, Marina en ahum Kampioen Zijn is Plezant, red.) dateren allemaal van 2013. Enkel de eerste Vlaemsche horror, Welp, kon nog enigszins de eer redden! De enige andere memorabele films van eigen bodem die we ons nog voor de geest kunnen halen, De Behandeling en Image, bleken voor het merendeel van de Vlaamse kijkers toch net iets té duister ofte multicultureel van insteek om echt als kassucces de geschiedenis in te gaan. Hopelijk brengt deze Bowling Balls (en mogelijk ook Brabançonne, red.) daar tijdens de kerstvakantie nog verandering in?
Bowling Balls is een typische Mark Punt prent. De cast is gevuld met enkele van zijn fetisj-acteurs -uit Matroesjka’s- zoals Peter Van den Begin en Manou Kersting, aangevuld met lokaal grote namen als Wim Opbrouck en Filip Peeters, en populaire tv-gezichten/acteurs als Sven De Ridder, Jonas Van Geel en Nathalie Meskens (VTM is niet toevallig de hoofdsponsor, red.). De spitante dialogen zijn alweer geniaal in hun grofheid en stupiditeit. En de humor gitzwart en nergens subtiel. Voeg daarbij nog een onnozel verhaaltje in een setting die nog best omschreven kan worden als de Sons-of-Anarchy-van-den-Aldi en jou hebt het recept voor een bescheiden blockbuster van eigen bodem.
Hoewel enkel 22 Jump Street en Let’s Be Cops (een deze hilarische buddy cop parodie die om nog onverklaarbare redenen géén bioscooprelease gegund werd in België, red.) ons nog iets harder deden lachen het afgelopen jaar (2014 was bijzonder dun gezaaid met geslaagde komedie, red.) dan de capriolen van de Bowling Balls, hadden we toch iets meer verwacht van Mark Punt. Nergens wordt het even grappig dan Frits & Freddy, nergens zit er enige dreiging in de daden van de op zich vervaarlijk ogende bikers, en naar enige authentieke emotie (die bv. wel aanwezig was in het even lichtvoetige Frits & Franky, red.) kan je ook lang zoeken.
Dat gezegd zijnde overtreft Bowling Balls ruimschoots véél duurdere platte Amerikaanse ongein als Bad Neighbors en Sex Tape, en weet hij wél 90 minuten lang vertier te bieden. Niet meer, maar zeker ook niet minder. Een sympathiek tussendoortje tussen spektakelfilms als The Hobbit 3 en Exodus?
Bekijk alvast de trailer van Bowling Balls.
3 gedachten op “Bowling Balls recensie”