The Wolf of Wall Street *****

Regie: Martin Scorsese (The Departed)

Met: Leonardo DiCaprio, Jonah Hill, Margot Robbie, Kyle Chandler, Rob Reiner, Matthew McConaughey

Speelduur: 180′

Ga kijken naar wat nu al één van dé films van 2014 is, als je houdt van Goodfellas, Casino, Scarface en Wall Street.

Het verhaal: New York, eind jaren ’80, Jordan Belfort weet zich op zéér jonge leeftijd op te werken tot één van de machtigste mannen van Wall Street. Maar door zijn uitzinnige en corrupte levenswandel komt hij al snel in het vizier van de F.B.I. … .

Ons verdict: Wie na de nogal makke ‘kinder’film Hugo begon te vrezen dat Grootmeester Martin Scorsese zijn ‘kloten’ was kwijtgepeeld als filmmaker, krijgt lik op stuk met The Wolf of Wall Street, een compleet immorele, politiek incorrecte, drie uur lange energiebom van 100 miljoen dollar die ij zo na het niveau haalt van Scorsese’s allerbeste prenten zoals Goodfellas en Casino. Mafioso als Henry Hill en Ace Rothstein ruimden baan voor Jordan Belfort, een geslepen beursmakelaar die eind jaren ’80 stinked rijk werd door zijn klanten complete rommelaandelen aan te smeren, maar uiteindelijk ten onder dreigt te gaan aan zijn excessieve levensstijl vol mansions, drugs, jachten, drugs, ferrari’s, seks en nog veel meer drugs. Jean-Pierre Van Rossem op steroiden, quoi!

Na uitmuntende -maar vrij conventionele- genre-parels als The Departed en Shutter Island mocht Scorsese -op zijn 71ste- nog eens een keertje volledig loos gaan. The Wolf of Wall Street heeft het allemaal, de voice-over, perfect gekozen pop- en rocksongs over zowat elke scène en de magistrale montage van Thelma Shoonmaker. Bovendien werkte hij samen met Terence Winter de magistrale schrijver van HBO reeksen als Boardwalk Empire en The Sopranos die zich ongehinderd door enige censuur volledig mocht laten gaan, en de meest uitzinnige en hilarische dialogen uit z’n pen toverde. The Wolf of Wall Street breekt naar verluidt het record voor meeste uitgesproken ‘fucks’ in een speelfilm, en toont daarenboven meer ongegeneerd drugmisbruik dan Scarface en meer full frontal naakt dan eender welke mainstream film van de voorbije decennia.

Allemaal zaken die er wellicht niet zo goed ingaan bij de conservatieve Oscar Jury die meestal elke controverse uit de weg gaat, en liever doodbrave biopics als The King’s Speech met een gouden beeldje vereert. Toch hopen we dat op zijn minst de cast van The Wolf of Wall Street niet over het hoofd wordt gezien. De cameo van Matthew McConaughey aan het begin blijft hangen tot aan de credits bijna drie uur later, en ook Jonah Hill doet het uitstekend als de ‘Joe Pesci’ van dienst – zo je wil. Maar de meeste eer gaat toch naar Leonardo DiCaprio die zowat in elke frame te zien is. Ooit -zo in volle Titanic hype- werd hij (ook door ondergetekende, mea culpa, red.) afgedaan als een zoveelste tieneridool. Maar in de voorbije 15 jaar toonde hij zich als een uitstekend acteur die wist samen te werken met de crème de la crème van Hollywood (Spielberg, Tarantino, Scott, Nolan, red.) en met The Wolf of Wall Street al aan zijn vijfde collaboratie met Scorsese toe is. DiCaprio zet een waarlijk onverschrokken vertolking neer -een soort mengeling tussen Tony Montana en Gordon Gekko- waarin hij op de juiste manier over-the-top gaat zoals enkel de allergrootsen (Pacino, Nicholson, red.) dat al eerder deden.

Voor zover het nog niet duidelijk was, The Wolf of Wall Street is -ondanks de lange zit van drie uur- verplichte kost in de bioscoop, en nu al -begin januari- één van dé films van 2014.

Bekijk alvast enkele featurettes over The Wolf of Wall Street.