Exodus Gods and Kings ****1/2

Regie: Ridley Scott (Gladiator)

Met: Christian Bale, Joel Edgerton, Aaron Paul, John Turturro, Ben Kingsley, Sigourney Weaver

Speelduur: 150′

Ga kijken naar dit imposant epos op Bijbelse schaal als je houdt van Kingdom of Heaven en Gladiator.

Het verhaal: Check het Oude Testament voor de volledige versie. Maar kort samengevat, een voormalig lid van het Egyptische koningshuis ontdekt zijn roots (én onderweg ook God), wordt rebellenleider, en neemt het op voor de Joodse slaven in het oude Egypte … .

Ons verdict: Door alle politiek correcte heisa rond de zgn. ‘white-casting’ van Ridley Scott voor Exodus Gods and Kings zouden we bijna vergeten dat die goeie oude grootmeester van een Ridley Scott alweer een historisch epos van formaat heeft geleverd. Ja Mozes en de voornaamste personages worden neergezet door voornamelijk blanke acteurs maar who cares? De Bijbel is nog altijd fictief, tot spijt van iedere brave katholiek, en een ‘blanke’ Mozes is voor ons even grote niet-heiligschennis als een zwarte James Bond (Idris Elba mag voor ons gerust de fakkel overnemen van Daniel Craig binnen enkele jaren, red.). Het belangrijkste is dat de acteurs hun rol goed neerzetten, en dat doen Bale, Edgerton en co met verve in deze Exodus Gods and Kings.

Geniet er trouwens maar van want Ridley Scott is ondertussen al 77 (!) en heeft dus met een beetje geluk nog een 5tal films te gaan, zelfs aan het tempo waarmee hij de laatste jaren films draait. Wij hopen dat er daar minstens nog één historisch epos bijzit. Want niemand, echt niemand (ook pakweg Nolan of Jackson niet, red.), weet films op deze gigantische schaal af te leveren, die qua massascènes en production design zelfs een Cecil B. DeMille zouden doen verbleken. Elk shot van Exodus Gods and Kings zit perfect, en de zowel nietsontziende plagen van Egypte als de spectaculaire finale climax aan de Rode Zee deden ons bijna uit ons bioscoopstoeltje daveren van verbazing. Wat misschien nog straffer is, is dat Scott erin slaagt om de voetjes aardig op de grond te houden ten midden van de fantasy-voor-Christus, en zo wellicht het eerste ‘agnostisch’ Bijbels epos aflevert.

Desondanks is Exodus Gods and Kings niet 100% perfect. Als één van die zeldzame hedendaagse blockbusters voelt hij met zijn 2,5 uur iets te kort aan. Vooral de middelste akte voelt soms afgehaspeld aan. Ongetwijfeld het gevolg van de producers die in Scott zijn nek zaten te hijgen om dit schoolvoorbeeld van machtige spektakelcinema toch in te korten toch aanvaardbare bioscooplengte. Ook zit de PG-13 rating met name de veldslag bij de opening in de weg om dezelfde onvergetelijke impact te hebben die de gelijkaardig openingscène van Gladiator wel boodt. Vreemd (en tegelijkertijd fantastisch) dat de 10 plagen wel grotendeels ongecensureerd door de Amerikaanse filmkeuring geraakten? Wij hopen alvast op een unrated Director’s cut van minstens 30 minuten langer die Exodus Gods and Kings in volle glorie toont, zoals dat al eerder gebeurde bij Kingdom of Heaven.

Wie wellicht de meest visueel imposante film van het jaar nog wil zien deze kerstvakantie, weet waar naartoe.

Bekijk alvast een featurette van Exodus Gods and Kings.