Alhoewel echte ‘meesterwerken’ zich opnieuw schaars toonden, was filmjaar 2014 wel eentje om in te kaderen. Bijna elke week verscheen er wel een film in de bioscoop die op zijn minst het bekijken waard was. Zoveel zelfs, dat niet iedereen bij de MoviePulp-redactie grote kleppers als Interstellar, Exodus: Gods and Kings, The Hobbit: Battle of the Five Armies en Fury (op moment van schrijven, red.) zelf heeft kunnen ontdekken. 2014 zal ook het jaar ingaan waarop Netflix legaal te bekijken werd in Vlaanderen, wat prompt reactie opriep van onder meer Telenet (met Play en Play More). Het grootste gevolg hiervan is dat we absolute topreeksen als House of Cards, Orange is the New Black, Game of Thrones, Mad Men, of Boardwalk Empire eindelijk -legaal- kunnen bekijken kort na de Amerikaanse uitzending/release (of zelfs tegelijkertijd in het geval van Marco Polo, red.). Ook dat blijft een constante in 2014, fantastische televisiereeksen die het gros van de bioscoopreleases naar de kroon steken. De tijd dat we met z’n allen het gros van de films voor het eerst zullen ontdekken via (legale) streaming / download ligt echt niet ver voor ons. Zie ook de recente heisa rond The Interview. Voor ons filmjaaroverzicht zijn we echter zoals vanouds -grotendeels- uitgegaan van de films die in 2014 voor het eerst in de Vlaamse bioscoopzalen te zien waren. Een absolute top 3 maken bleek niet éénvoudig door de overdaad aan keuze. Smaken verschillen, ook bij onze redactie. Verscheidene films die de ene in zijn top 10 plaatste, kwamen in de andere zijn lijstje met flops terecht. Maar ontdek onze keuzes vooral zelfs, en laat weten wat je ervan vindt. Rest ons nog jullie een spetterend eindejaar te wensen, en een opnieuw machtig filmjaar 2015, dat zich overigens spectaculair aankondigt.

Voor we overgaan tot de top en flop lijstjes, even nog een speciale vermelding voor de mannen en vrouwen van het jaar. Bij de mannen zetten de McConnaissance zich door met Dallas Buyers Club, de HBO reeks True Detective, en natuurlijk Interstellar. Jake Gyllenhaal blijft na End of Watch en Prisoners interessante keuzes maken met ondermeer Nightcrawler (wellicht dé acteerprestatie van het jaar). Chris Pratt kende zijn grote doorbraak als Quinn/’Starlord” in de Guardians of the Galaxy, en mag zich opmaken voor een carrière van formaat. En natuurlijk ook kudos voor Leonardo DiCaprio die spijtig genoeg alweer naast een Oscar greep (al had hij sterke concurrentie, red), voor allicht zijn beste rol ooit in The Wolf of Wall Street.

Bij de vrouwen een speciale vermelding voor Rosamund Pike na haar onverschroven vertolking in Gone Girl, en wellicht de grootste vrouwelijke ster van het moment Scar-Jo die SciFi-actie als Captain America: The Winter Soldier en Lucy combineert met goed onthaalde arthouse als Her en Under The Skin. Maar dé vrouw van 2014 moet Eva Green zijn (en dat zowel naakt als met kleren aan, red.). Ze acteerde iedereen naar huis, zonder één woord te zeggen, in de onderschatte western The Salvation, en overtuigde in de Netflix-original Penny Dreadful. Bovendien wist ze middelmatige CGI actie als Sin City: A Dame To Kill For en 300: Rise of an Empire naar boven te tillen, door onder meer haar twee indrukwekkende argumenten voor een 3D brilletje in de kijker te zetten.

KENNETH

TOP 10

1 The Wolf of Wall Street
Martin Scorsese toont met dit uitzinning anti-epos waarom hij met recht en reden de grootste nog levende regisseur mag genoemd worden. Een schande dat deze over het hoofd werd gezien bij de vorige Oscars.

2 Exodus: Gods and Kings
Monumentale spektakelcinema op een -letterlijk- Bijbelse Schaal zoals enkel de grote Ridley Scott die nog kan afleveren. Te bekijken op het grootste witte doek dat je kan vinden!

3 The Drop
Alle sympathie voor Erik Van Looy en zijn loft, maar het is Michael R. Roskam die het als allereerste Vlaamse regisseur echt lijkt te gaan maken in Hollywood. The Drop is een ingetogen parel vol klasbakken, met op kop de jammerlijk overleden James Gandolfini.

4 Snowpiercer
Rauwe SciFi die keiharde actie combineert met een overvloed aan interessante ideeën, en uitmuntend acteerwerk. Een film naar mijn hart!

5 Guardians of the Galaxy
Onversneden filmplezier van de Marvel fabriek die voor een keertje van de geijkte superheldenformule afstapt. J.J. Abrams zal zijn tenen mogen uitkuisen om deze space opera te overtreffen met zijn Star Wars sequel.

6 Gone Girl
Compromisloze inkijk in een hels huwelijk van grootmeester David Fincher. Zéér verheugd dat dit soort volwassen cinema succes boekte aan de internationale box-office.

7 Dawn of the Planet of the Apes
Superieur spektakel met een ziel, en CGI performance capture apen die echter lijken dan die in de Antwerpse zoo. All hail Andy Serkis!

8 John Wick
Guilty pleasure van formaat waarin Keanu Reeves een leger Russische gangsters op inventieve en visueel impressionante wijze het hoekje om helpt. De actieknaller pur sang van het jaar!

9 X-Men Days of Future Past
De superheldenfranchise kreeg een nieuwe adem met de prequel First Class, en deze sequel van Brian Singer stelt opnieuw niet teleur. Zelden zoveel fantastische acteurs gezien in pure popcorncinema.

10 Fury
Rauwe en onverbloemde kijk op WOII die als hij het hoge niveau van het eerste uur had weten aanhouden gerust naast oorlogsklassiekers als Saving Private Ryan en Platoon zou mogen staan.

Ook genoten van (in willekeurige volgorde): The Equalizer, Boyhood, 22 Jump Street, Captain America: The Winter Soldier, Noah, Sabotage, Welp, De Behandeling, The Expendables 3, Let’s Be Cops, The Salvation, Sin City A Dame To Kill For, 300 Rise of an Empire, Dallas Buyers Club, The Raid 2, Pompeii, A Most Wanted Man, The November Man, The Purge: Anarchy en twee superieure straight-to-disc knokfilms, In The Blood en Ninja 2: Shadow of a Tear.

FLOPS

1 Transformers: Age of Extinction
De grootste stinker van 2014 moet toch deze Transformers 4 (!) zijn, die overigens grootste wereldwijde recette mocht noteren aan de box-office (?). Ik viel letterlijk in slaap tijdens de apotheose waarbij CGI robotten nog maar eens een uur lang elkaar en een stad in puin legden. Geeuw!
2 47 Ronin
Dankzij John Wick zouden we het bijna vergeten, maar Keanu Reeves was jarenlang niet-goed-bezig. Getuige hiervan deze dodelijk saaie poging to samurai-flm die –terecht- spectaculair flopte.
3 The Legend of Hercules
Principieel heb ik niets tegen goedkope trash, maar dan moet het wel op zijn minst entertainend zijn. Duffe dialogen, barslechte acteurs, bloedeloze actie. Renny Harlin, ooit de regisseur van actieklassiekers als Die Hard 2, Cliffhanger en The Long Kiss Goodnight, is dieper dan ooit gezakt.
4 The Other Woman / Sex Tape
Ja haar lijf staat nog strak, maar verder is de kwaliteit van output van Cameron Diaz dezer dagen omgekeerd evenredig aan de hoeveelheid facelifts die ze zichtbaar heeft ondergaan. Als zelfs het spectaculaire zicht van Kate Upton in een veel te krappe bikini, een film niet kan redden, weet je dat er stront aan de knikker is.
5 Lucy
De verrassingshit van afgelopen zomer, met dank aan een g-e-w-e-l-d-i-g-e trailer en de star power van Scar-Jo, maar na een prima eerste half uur zakt deze even onnozele als pretentieuze SciFi als een pudding in elkaar.

 

DAX

Top 10

1 Interstellar
Een instant science fiction klassieker door virtuoos Christopher Nolan met een geweldige Matthew McConaughey & Anne Hathaway.

2 The Wolf of Wall Street
De kick-ass film van het jaar met de meeste f*cks ooit dankzij een geweldige samenwerking tussen Martin Scorsese & Leonardo DiCaprio.

3 Lucy
Luc Besson op zijn best in een roallercoaster ride van een film met een voortreffelijke Scarlett Johansson.

4 Transcendence
Het debuut van de cinematograaf van de Nolans Wally Pfister is meteen een schot in de roos. Uitmuntende prestaties van Johnny Depp, Rebecca Hall, Paul Bettany & Morgan Freeman!

5 Captain America: The Winter Soldier
De allerbeste Marvelfilm ooit die doet terugdenken aan het ritme van The Dark Knight met een sterke Chris Evans & Samuel L. Jackson.

6 John Wick
Wat krijg je als je 2 voormalige stuntmannen een donkere wraakfilm laten maken met the one and only Keanu Reeves? Juist, de verrassing van het jaar: John Wick.

7 Nymphomaniac
Waarschijnlijk de meest controversiële film van het jaar door Lars von Trier met een opmerkelijke visie op het overseksuele in deze wereld.

8 Sin City 2: A Dame to Kill for
Op een paar schoonheidsfoutjes na, een mooie ode aan de cultfilm van de jaren ’00 met een sterk verhaallijn tussen Dwight & Ava Lord dankzij Eva Green.

9 300 Rise of an Empire
Wederom een sterke Eva Green in deze opvolger van de 300 filmklassieker.

10 X-Men: Days of Future Past
Interessant doordachte verhaallijn in dit 7de filmdeel van het X-Men universum met een nostalgische verwijzing naar de succesvolle prequel X-Men: First Class.

FLOPS

1 The Amazing Spider-Man 2
3 superschurken, een ton van special effects en het elimineren van een voortreffelijk gecaste Emma Stone als Gwen Stacy waren er voor mij teveel aan als fan van de Spider-Man strips.
2 The Loft
een stelletje doordeweekse Hollywood acteurs kunnen het ultieme Belgische verhaal niet tot leven brengen.
3 The Monuments Men
een povere WOII-verfilming waar zelfs George Clooney geen leven in kon blazen.
4 Robocop
een magere Joel Kinnaman in een nog magerder futuristisch jasje maakt de klassieker van Paul Verhoeven ten schande.
5 Transformers 4
Dinobots en Autobots in de strijd gooien om nogmaals de Hasbro-franchise uit te melken? Geef mijn portie maar aan de hond.

 

STEVE

TOP 10

1 en 2 Dat Hollywood nog steeds blockbusters kan maken mét inhoud bewezen zowel het heerlijke Guardians of the Galaxy, alsook het weldoordachte Dawn of the Planet of the Apes. Beide films wisten me van de eerste seconde tot de laatste vast te houden, maar ook geweldig te vermaken. Beide producties hebben immers naast duizelingwekkende speciale effecten en uitstekende vertolkingen ook een verhaal met een hart, vol emotie en menselijkheid. Iets wat ik miste in vele van de pompeuze blockbusters van de laatste jaren.
3 Een mokerslag van een film en ééntje die dankzij de angstaanjagende vertolking van een perfect gecaste Jake Gyllenhaal nog lang blijft nazinderen is Nightcrawler, een briljante beeldenstorm die de kijker op het puntje van zijn stoel brengt en op het einde verweesd in de bioscoopstoel achterlaat.
4 Dat horror steevast terug komt in a big way bewezen het ijzingwekkende The Babadook en het heerlijk grimmige Housebound. Beide films palmde de internationale horror-scene terecht in, dankzij de sterke verhalen, goede acteerprestaties en de steengoede technische uitwerking. Waar The Babadook visueel uitblinkt en verrekte spannend is, blijkt Housebound weer één van die producties te zijn waar intense spanning en gore horror hand in hand gaan met hilarische humor. Niet te missen!
5 The Judge bewees dan weer dat er tussen al het geweld en speciale effecten ook nog steeds straffe drama’s gemaakt worden. Iron Man is in geweldig grote doen zonder zijn Marvel uitrusting en krijgt ijzersterk tegenspel van klassenbakken zoals onder meer Billy Bob Thornton, Robert Duvall en Vera Farmiga. Wat mij betreft één van de verrassingen van 2014 en nog verrassender is het feit dat één van de weinige films die me echt in het hart wist te raken, afkomstig is van de regisseur achter komische miskleunen als Fred Claus en Mr. Woodcock.
6 Een film waar niet iedereen unaniem positief over was, maar die mij alvast van mijn sokken wist te blazen was de nieuwe Amerikaanse Godzilla van Gareth Edwards. Toegegeven de boeiendste personages gaan nogal snel het hoekje om en het geheel bevat een resem clichés, maar de vernietigende monsteractie is ongezien spectaculair en Edwards maakte tenminste werk om het wereldberoemde creatuur opnieuw angstaanjagend te maken, met een handvol vindingrijke kippenvelsequenties. De film groeide terecht uit tot een kassucces en een sequel is ondertussen besteld.
7 Edge of Tomorrow was één van de verrassingen van het jaar, en leverde het bewijs dat Tom Cruise het na al zijn hysterische taferelen toch nog steeds in zich heeft om een geslaagde leading man te zijn. Uiteraard werd hij geholpen door de vakkundige regie van actie-expert Doug Liman, een steengoed scenario en een handvol interessante bijrollen.
8 Uiteraard was 2014 ook het jaar van sequels, en vervolgen als The Purge: Anarchy, The Raid 2: Berandal en Dead Snow 2 speelden het zelfs klaar om beter dan (of gelijkwaardig aan) het origineel te zijn. Dead Snow 2 en The Raid 2 waren op en top spektakel, waar niet op een litertje bloed gekeken werd. Terwijl The Purge: Anarchy op elk gebied de overtreffende trap was van de originele hitfilm uit 2013.
9 Big Bad Wolves verscheen al op festivals eind 2013, maar sijpelde pas echt goed door via VOD en DVD/Blu-ray. Dat deze Israëlische wraakfilm nooit echt een groot publiek zal weten te bereiken is geen grote verrassing, maar toch zonde. Het regisseursduo Aharon Keshales en Navot Papushado weten op geslaagde wijze cynische humor te binden met tergend zware materie als kindermisbruik. Een boel karakterkoppen spelen de pannen van het dak en het onderbouwde scenario doet de kijker steevast twijfelen. Zet u echter schrap voor het ongezien donkere einde!
10 2014 zal misschien niet de boeken in gaan als het meest succesvolle jaar in de vaderlandse filmgeschiedenis, maar wat mij betreft is 2014 wel het jaar waar de ‘Vlaamse Filmpjes’ eindelijk echt volwassen zijn geworden! En de uitschieters op dat vlak waren Welp, De Behandeling en Image: stuk voor stuk steengoede Vlaamse films die voor eens en altijd duidelijk maken dat we ook uitstekende genrecinema in ons Belgenlandje kunnen maken. Welp spatte van het doek af, dankzij de vakkundige regie van Jonas Govaerts en de prachtige fotografie van Nicolas Karakatsanis, terwijl Adil El Arbi en Bilall Fallah bewijzen dat je geen groot budget nodig hebt om cinema met een hoofdletter te maken. Ook De Behandeling van Hans Herbots was straffe kost, met internationale allure. Graag meer van dit moois!

Ook genoten van (in willekeurige volgorde): Gone Girl (buiten het einde), The Town that Dreaded Sundown, Jack Ryan: Shadow Recruit, 3 Days to Kill, Captain America: The Winter Soldier, How to Train Your Dragon 2, Let’s Be Cops, The November Man, Boyhood, 300: Rise of An Empire, Jersey Boys, The Drop en jawel, A Million Ways to Die in the West.

FLOPS

1 The Loft hoeft geen introductie, want de boekskes hebben er het afgelopen jaar vol van gestaan. De veelbesproken Amerikaanse remake is immers eindelijk verschenen (Amerika is volgende maand aan de beurt; 23 januari 2015 om precies te zijn). Helaas is het einderesultaat niet meer dan een veredelde televisiefilm, waar enkele bekende Amerikaanse koppen bewijzen dat sommige verhalen echt alleen werken in het Vlaams. Zelfs Matthias Schoenaerts lijkt wat verloren te lopen in het kluwen van houterige dialogen en geforceerde humor.
2 The Legend of Hercules was een poging van de makers van The Expendables om een graantje mee te pikken van het peperdure The Rock-vehikel Hercules. Deze Aldi-versie met in de hoofdrollen non-talent Kellan Lutz en enkele van de slechtste speciale effecten aller tijden werd terecht neergesabeld door de gevestigde pers en er ging uiteindelijk geen hond kijken. De andere Hercules is eveneens geen grote kunst, maar die is op zijn minst entertainend…
3 Into The Storm voelde dan weer als een onofficiële sequel op de Jan De Bont-hit Twister, maar dan zonder de boeiende personages. En zonder de spectaculaire actie. En zonder de indrukwekkende speciale effecten. En zonder de… u snapt het nu wel. Dat dit in de bios geraakt is blijft een mirakel.
4 Transcendence leek aanvankelijk één van de meest belovende films van het jaar. Op papier kon het alvast niet misgaan: de cinematograaf van The Dark Knight trilogie + één van de grootste sterren aller tijden, Johnny Depp. Het eindresultaat is een film met een groots idee, dat niet geloofwaardig werd omgezet door zijn regisseur. Het geheel is levenloos, vol pompeus gewauwel en hier en daar zelfs strontvervelend. De prima cast kan de meubelen niet redden. Integendeel, want Depp telefoneert zijn vertolking, terwijl ook de rest lijken door te hebben dat ze in een drol getrapt zijn.
5 Transformers: Age of Extinction was zowaar niet zo slecht als de voorgaande sequels, maar het blijft frapant hoe hardnekkig Michael Bay blijft vasthouden aan megalomane slow-motion shots, infantiele humor, bordkartonnen personages, ridicule dialogen en beschamende hoeveelheden product-placement. En wederom werd dit wereldwijd de meest succesvolle film van 2014. Zucht…
6 Starry Eyes werd her en der opgehemeld als één van de betere onafhankelijke horrorfilms van het afgelopen jaar. En hoewel de film vol zit met goede ideeën en het einde behoorlijk gruwelijk is, blijft het geheel een trage, grijze en behoorlijk saaie bedoening, met daarbovenop nog antipathieke personages. Hulde voor het gebruik van klassieke speciale effecten, maar jammer dat je zo goed de bloedtubes ziet zitten.
7 Robocop was één van de remakes waar ik mijn filmhart voor vasthield. En hoewel het eindresultaat niet zo hemeltergend slecht is als het had kunnen zijn (met dank aan José Padhila), blijft het feit wel dat het hardcore personage ontdaan werd van alles wat het originele karakter zo geweldig maakte. Het eindresultaat is niet meer als een gecastreerde Robocop 2.0.
8 Er is vééééél te doen geweest rond deze The Interview en qua vrije meningsuiting vond ik het moeilijk om deze film dan toch onder de Flop 10 te plaatsen. Maar eerlijk is eerlijk, het eindproduct is een vaak ongrappige ‘komedie’, die nergens verrassend uit de hoek weet te komen als politieke satire en waar James Franco elke seconde records breekt op het gebied van tenenkrommen. Echter chapeau aan het gehackte Sony dat ze de controversiële film na alle dreigementen toch uitbrengen.
9 De eerste Sin City was bij zijn release in 2005 een baanbrekende prent die terecht uitgroeide tot een cultklassieker. Negen jaar later is de techniek al wat achterhaald dankzij andere – Frank Miller – films zoals The Spirit, 300 en diens sequel. Zodoende was het dan ook niet verrassend dat Sin City 2: A Dame To Kill For genadeloos flopte, zowel bij de critici als bij het betalende publiek. Het voelt allemaal a little too late aan en A Dame To Kill For mist inhoudelijk de hard-boiled kracht die de eerste wel had. Jammer!
10 Dracula Untold is het eindresultaat als de hoge omes van Universal wereldberoemde horrorpersonages uit hun stal van bekende monsters willen proberen te slijten als actiehelden. Het geheel is te flauw en bloedloos om horror te zijn en te grijs om echt aan te slaan als een nieuwe spektakelfranchise. Geeuw!