RocknRolla***

Regie: Guy Ritchie

Met: Gerald Butler, Tom Wilkinson, Thandie Newton, Mark Strong, Idris Elba, Toby Kebbell

Speelduur: 110′

Beter dan het pompeuze Revolver, maar bijlange nog geen Lock, Stock en Snatch!

Het verhaal: Het steeds maar verder groeiende Londen wordt een beetje te duur voor de oudgediende Londense gangster Lenny Cole (Tom Wilkinson). Een rijkere buitenlandse bende neemt zijn plaats in, met een zwendel in duur onroerend goed aan de rivier. Een kruimeldief (Gerard Butler) en zijn bendeleden denken dat ze van twee walletjes kunnen eten en bij de grote jongens gaan horen. Maar dat draait even anders uit…

Ons verdict: De befaamde Britse cineast Guy Ritchie was dankzij één of andere popdiva even de weg kwijt, maar lijkt sinds de scheiding eindelijk terug in het zadel te kruipen. De aanzet was al een beetje gegeven met Revolver, maar die film was uiteindelijk veel te pompeus en opgeblazen om echt te boeien. RocknRolla toont de regisseur echter terug in topvorm, met een dynamische regie en een cast om van te smullen. Gerard Butler en Idris Elba zijn geweldig, maar ook de rest van de cast (Wilkinson! Newton! Strong!) spelen de pannen van het dak. Alleen een beetje jammer dat het uiteindelijk allemaal een beetje aanvoelt als iets dat je al eerder ondergaan hebt. Daarmee zeg ik niet dat RocknRolla een kopie is of iets dergelijks van pakweg Lock, Stock and Two Smoking Barrels, want dat is de film zeker niet. Maar het nodige scherpe randje en de juiste insteek miste ik toch wel wat. Lock, Stock was destijds vernieuwende cinema, met een lekker grauw Brits randje – terwijl Snatch dat nog eens over deed, maar dan met een ongezien sterke cast en snedige humor. En dat is RocknRolla eigenlijk tot een bepaalde hoogte ook: snedige cockney-humor met een sterke cast. Je vraagt je af hoeveel de man dit trucje zal opvoeren. Gelukkig is zijn volgende film – een peperdure adaptatie van de legendarische Sherlock Holmes avonturen – compléét iets anders. RocknRolla is daarentegen prima vertier, maar verwacht zeker niet de briljante hoogtepunten van zijn twee eerdere meesterwerken.

De DVD: Het anamorfisch uitgevoerde 2.40:1-beeld is bevredigend scherp, met een goed contrast. Ook het schaduwdetail is dik in orde, terwijl het zwartniveau op zijn beurt solide is. De kleuren ogen realistisch zonder echt van het scherm af te spatten. Bij een recente prent als deze is het uiteraard ondenkbaar dat er spatjes of vuiltjes te bespeuren zijn, maar wees gerust: het beeld is volledig vrij van dergelijke onvolmaaktheden. De Engelse Dolby Digital 5.1-track is een dynamisch en voldoende levendig geluidspoor, met heldere en goed verstaanbare dialogen. De geluidseffecten zijn prima geplaatst en de subwoofer zorgt voor de nodige onderlijning bij de juiste scènes. We hebben tenslotte ook geen storingen of dramatische ruis opgemerkt. Naast een informatieve commentaartrack door regisseur Ritchie, is er een behoorlijk interessante featurette over het steeds maar veranderende Londen en een extra scène aanwezig. Niet veel, maar beter dan niets!

Bekijk hier alvast nog eens de bioscooptrailer: