Chanbara Beauty 2: The Vortex*

Regie: Shouji Atsushi

Met: Yû Tejima, Kumi Imura, Hoshina Youhei, Rika Kawamura

Speelduur: 83′

Het begin van de apocalypse is begonnen…

Het verhaal: Een mysterieuze wetenschapper heeft een nieuw medicijn uitgevonden om de doden weer tot leven te brengen. Het resultaat: levende doden – zombies. Twintig jaar zijn er sindsdien verstreken. De wereld balanceert op de rand van de afgrond. Zombies teisteren de steden en veranderen ze in een ware hel. Alleen de mooie bikerchick Aya en haar jongere zusje Saki schijnen iets in hun bloed te hebben dat de wereld van de ondergang zou kunnen redden. Zou het ze lukken om de mensheid te verlossen van de plunderende en bloeddorstige zombies?

Ons verdict: De wonderen zijn duidelijk de wereld nog niet uit, maar schijnbaar waren er genoeg geinteresseerden in het gruwelijk slechte Chanbara Beauty om een sequel te rechtvaardigen. Met de bibber op het lijf begonnen we aan onze moeilijke taak, overigens niet zonder gevaar (aangezien we bijna in coma geraakte van het origineel) maar iemand moet het doen nietwaar? Wat onmiddellijk opvalt is dat actrice Eri Otoguro niet meer van de partij is en vervangen werd door een opvallend andere actrice, die op het eerste zicht alleen ingehuurd werd voor haar borstomvang. Voor de rest is alles bij hetzelfde gebleven en biedt deze compleet onnodige sequel meer debiele humor, cheap-ass make-up, beschamend acteerwerk en doorzichtige computereffecten die lijken weggerukt uit een derderangs Nintendo 8-bit spelletje. Was u fan van de eerste dan bent u één van de weinigen die zal genieten van dit onding, voor al de rest is Chanbara Beauty 2: The Vortex wederom een kelk die u beter zo snel mogelijk aan je kan laten voorbijgaan.

De DVD: Het anamorfische breedbeeld heeft over het algemeen een bevredigende scherpte, met een matig diepte en detail. De kleuren ogen net als bij de voorganger wat flets, maar hier zit het lage budget en het gebruik van filters en dergelijke ongetwijfeld wel voor iets tussen. Bovendien stoort dit nergens. Er is hier en daar wat edge-enhancement toegepast en bereid u ook voor op behoorlijk wat filmgrain in sommige scènes. Net als bij het origineel wordt er op de cover gewag gemaakt van een DTS-track, maar in realiteit moet de consument het stellen met een Japanse Dolby Digital 5.1-track. Dit geluidspoor klink anderzijds meer dan behoorlijk, met veel ruimte en een prima dynamiek. De heldere en steevast verstaanbare dialogen komen netjes uit de middenste speaker en zowel de geluidseffecten, als de filmmuziek komen netjes tot uiting. De extra features bestaan ook dit keer enkel uit enkele trailers en een slideshow.

Neem hier een kijkje voor een trailer van de sequel: