Rundskop *** (door Dorien)

Regie: Michael R. Roskam

Met: Matthias Schoenaerts, Jeroen Perceval, Barbara Sarafian, Jeanne Dandoy, Sam Louwyck

Speelduur: 120′

Het langverwachte debuut van Michael R. Roskam is vanaf 2 februari in de bioscoop te bewonderen!

Het verhaal: De jonge Limburgse vetmester Jacky Vanmarsenille wordt door een malafide veearts gevraagd om een deal te sluiten met een beruchte West-Vlaamse vleesboer. Maar de moord op een federale politieagent en een onverwachte confrontatie met een mysterieus geheim uit zijn verleden gooien roet in het eten…

Ons verdict: Na de maandenlange mediaheisa rond de indrukwekkende toename van het lichaamsgewicht – 27 kilo – en de spiermassa – 27 kilo! – van acteur Matthias Schoenaerts, is de film die dit alles veroorzaakte er nu eindelijk. In Rundskop, het langspeelfilmdebuut van regisseur en scenarist Michaël R. Roskam, neemt Schoenaerts de rol van Jacky Vanmarsenille voor zijn rekening. Het eerste wat evenwel opvalt, nog alvorens Schoenaerts zijn carure naakt etaleert aan de kijker, is het doordringende Sint-Truidense accent dat een deel van de cast zich heeft aangemeten. Het duurt even vooraleer we hieraan gewend zijn en voor we ons dus ten volle op de eigenlijke film concentreren.

Rundskop blijkt hierna evenwel een Vlaamse boerenfilm met internationale ambities. Onderschriften als dat bepaalde scènes zich afspelen in “West-Vlaanderen, België” zijn voor een Belgisch publiek immers niet geheel nodig. Geen typische boerenfilm daarentegen. Roskam baadt de film immers al vanaf de openingsmonoloog in een soort Shakespeareaanse noodlotsfeer. Of zoals personage Diederik Maes (rol van Jeroen Perceval) verkondigt: “Gekloot zijt je altij”. Zowel Maes als Vanmarsenille sleuren immers loodzware verledens met zich mee, verledens waartegen ze een hele film trachtten te vechten doch die hun hele doen en laten overschaduwen.
Hoewel dit Rundskop de extra dimensie meegeeft die de film onderscheidt van een typische Godverdoemmeverdoemmemiljaardenondedju-boerenfilm – check je Buiten de Zone popcultuurreferenties – zorgt dit gewicht ook voor een bij momenten slepend tempo. En dan bedoelen we niet enkel een meeslepend tempo. Rundskop duurt op de kop af twee uur, doch het is nooit een goed teken als een film zijn lengte aanvoelt.

Desondanks leveren alle acteurs topprestaties en tonen zowel Perceval als Schoenaerts dat ze rasacteurs zijn. Vooral Vanmarsenille is niet de meest welbespraakte figuur, doch Schoenaerts zorgt ervoor dat we steeds voelen wat er in hem omgaat en dat we zijn reacties – hoe extreem ook – steeds blijven begrijpen. Het zijn dan ook de acteerprestaties die de loodzware vertelstijl draaglijk houden en die maken dat je geeft om de gedoemde klootzakken en lafaards die Rundskop etaleert. Rundskop is dus geen eenduidig geslaagd debuut, daarvoor ontbreekt het geheel iets te veel aan vaart. Maar als visitekaartje kan dit tellen en als referentie naar de toekomst toe belooft dit voorspoedige tijden voor Roskam. Wel nog een opmerking voor de naïeve kijker: als je grote fan bent van rundsvlees, zou Rundskop je eetlust wel eens kunnen bederven.

Bekijk hier alvast de bioscooptrailer:

(Met dank aan Dorien voor deze recensie.)