Hard Revenge Milly**1/2 & Hard Revenge Milly: Bloody Battle***
Regie: Takanori Tsujimoto
Met: Miki Mizuno, Tetsuya Nakamura, Hiroshi Ohguchi, Rei Fujita, Mitsuki Koga, Masahiro Kômoto, Nao Nakazawa
Speelduur: 44′ en 76′
Een orgasme van bloedig geweld in deze Japanse double-bill!
Hard Revenge Milly: Het is twee jaar geleden dat de Jack Brothers haar familie vermoordden. Milly (Miki Mizuno) overleefde de overval dankzij uitgebreide chirurgie en de constructie van een aantal geavanceerde en zeer verrassende protheses. Gedreven door wraaklust slijpt ze nu haar zwaard. Het bloed begint echter pas écht rond te spuiten, wanneer ze haar geheime wapen open ritst…
Hard Revenge Milly – Bloody Battle:
Zelfs nu ze wraak genomen heeft, vindt Milly (Miki Mizuno) geen vrede. Sinds de dood van de Jack Brothers maken de meedogenloze Ikki en Hyuma jacht op haar. Bovendien roept de lieftallige Haru haar hulp in. Ook Haru wil wraak voor de dood van een geliefde. Milly mag dan inmiddels een lichaam hebben dat voor bijna de helft is gemechaniseerd, ze is niet ongevoelig. Bovendien is Haru’s geliefde een oude bekende…
Ons verdict: Hard Revenge Milly (2008) was het speelfilmdebuut van de Japanse regisseur Takanori Tsujimoto. Hoewel speelfilm… de eerste Hard Revenge Milly – ofte Hâdo ribenji, Mirî – is in feite een uit de hand gelopen kortfilm van bijna drie kwartier. Zoals de meeste low budget geweldfilms uit Japan is ook Hard Revenge Milly weer een ‘style over substance’-affaire. Echt diep kan je in deze korte tijdspanne uiteraard niet gaan. Gelukkig haal je dergelijke extreme Japanse cinema niet in huis voor diepzinnige verhaallijnen! Maar goreounds wees gerust, Hard Revenge Milly zit tot de nok gevuld met fonteinen van bloed, rondvliegende ledematen en gapende wondes. Door het lage budget ziet het er niet allemaal even geloofwaardig uit, maar dat hoort allemaal bij de fun. Het acteerwerk is tenslotte niet altijd even standvastig.
Het origineel was blijkbaar een hit, want in 2009 mocht regisseur Takanori Tsujimoto zowaar een ambitieuzere sequel maken, getiteld: Hard Revenge Milly – Blood Battle. Het budget was duidelijk groter, alles ziet er beter uit en de speelduur is net geen 80 minuten. Ook is het verhaal iets dieper, met zelfs de nodige verrassende plotverwikkelingen. Verwacht echter nog steeds geen Oscarwaardige diepgang of spectaculaire acteerprestaties. Bloed en geweld echter des te meer! Hard Revenge Milly – Blood Battle is duidelijk geïnspireerd op het succes van The Machine Girl (2008), u weet wel de film die heel dit Japanese extreme cinema subgenre in gang zette, dus indien u hiervan houdt dan is dit zeker een titel die niet in je collectie mag ontbreken.
De DVD: Het anamorfische 1.85:1-beeld is over het algemeen degelijk qua scherpte en detail, met hier en daar is en soft fragment. De zwarte tinten zijn meestal solide en de heldere kleuren ogen natuurlijk. Het beeld is voorts vrij van storende onvolmaaktheden, met enkel hier en daar wat grain en een digitaal compressiefoutje. De Japanse Dolby Digital 5.1-track klinkt eveneens behoorlijk, met een nette weergave van filmmuziek en geluidseffecten. De dialogen komen netjes uit de centerspeaker en zijn gedurende de hele lengte goed te verstaan. Ruis, drop-outs, kraakjes of eender welke andere storing hebben we niet waargenomen. De blik achter de schermen is tevens zeer welkom voor de fans.
Bekijk ook zeker de trailers van beide films:
