Regie: Miguel Larraya
Met: Alicia Sanz, Lucho Fernàndez, Ursula Corbero, Andrea Dueso, David Seijo
Speelduur: 80′
Clichématige en veel te propere Spaanse slasherfilm.
Het verhaal: Een omhooggevallen soapster (Lucho Fernàndez) komt terecht op een mysterieuze afterparty, met een resem knappe vrouwen. Ook hij ziet in het begin hier geen graten in, maar dan beginnen de lijken zich plots op te stapelen. Als dan nog blijkt dat het huis de volgende morgen hermetisch afgesloten is, begint de angst en paniek toe te slaan…
Ons verdict: I do love my slashers! Er is gewoon iets intrigerend/angstaanjagend aan een gemaskerde seriemoordenaar die zonder opvallende motieven in het holst van de nacht een resem bloederige slachtoffers maakt. Als kind was ik al gebeten door dit vooral in de jaren tachtig (en dan ook weer eventjes midden jaren negentig) erg populaire subgenre. Films als Halloween, Friday The 13th, The Texas Chainsaw Massacre en zelfs minder wereldberoemde titels als Maniac, The Prowler en My Bloody Valentine om er enkele te noemen, zijn voor eeuwig in het geheugen gegrift. Deze hadden naast een iconische killer, ook vaak een indrukwekkende showcase aan indrukwekkend realistische speciale makeup-effecten. Laat dat nu net twee zaken zijn dat de makers van de Spaanse slasher ergens onderweg verloren blijken te zijn. De film start nog best veelbelovend, maar verzand dan in een schaduwspel zonder de moorden echt te tonen. Allemaal erg goed als het acteerwerk, de regie en de rest van de film de juiste snaren weet te raken. Maar ook daar vangt de kijker bot. Afterparty bestaat uit een resem antipathieke personages, waardoor elk gevoel van emotionele betrokkenheid onmiddellijk de deur uitgaat. De horrorprent is erg clichématig in zijn verhalende stijl en het geheel is tevens weinig vernieuwend in beeld gebracht. De uiteindelijk moordernaar(s) is snel vergeten, ondanks dat de makers uiteindelijk wel een (onoriginele) reden hadden om de prent zo in te blikken. Ik kan hier onmiddellijk één referentie oproepen, maar dan weet de gemiddelde horrorfan hoe de film gaat uitdraaien zonder deze zelfs te zien. Tenslotte is Afterparty (buiten de vele sexy outfitjes van de bevallige actrice of het ontbreken hiervan) niet echt spannend te noemen. En wat is het punt dan nietwaar?
Hieronder ontdek je enkele bioscooptrailers van the real deal:
