Mother Of Tears ***
Regie: Dario Argento
Met: Asia Argento, Adam James, Cristian Solimeno, Udo Kier, Daria Nicolodi
Speelduur: 97′
Bij momenten onnozele, maar daarvoor niet minder gruwelijke horrorprent van de legendarische Italiaanse cineast Dario Argento!
Het verhaal: Op een begraafplaats in Italië wordt een urn opgegraven. Wanneer archeologe Sarah Mandy (Asia Argento) het zegel verbreekt, keert een eeuwenoud kwaad terug op aarde. Van over de hele wereld reizen duistere figuren naar Rome, binnen mum van tijd wordt een collega van Sarah op afschuwelijke wijze vermoord en vinden overal in de stad moorden, verkrachtingen en overvallen plaats. Groepjes enge vrouwen uit de hele wereld zwermen naar Rome om de “Derde Moeder” te verwelkomen. In de tussentijd leert Sarah van pastoor Johannes (Udo Kier) dat haar moeder het eerder met die heksen aan de stok had. Uit onverwachte hoek krijgt Sarah plots hulp…
Ons verdict: Door de enorme heropleving van het horrorgenre dat al een hele tijd aan de gang is, kreeg de nog steeds erg geliefde Italiaanse horrormaestro Dario Argento (Deep Red, Tenebre) eindelijk de kans om zijn geliefde en succesvolle “Three Mothersâ€-trilogie af te sluiten. Deze begon in ’77 met het briljante Suspiria en kreeg drie jaar later een onevenwichtig vervolg met Inferno (’80). Het is vanaf de openingcredits van het sluitstuk Mother Of Tears duidelijk dat de wereldberoemde horrorcineast niets aan het toeval wil overlaten. Het zit niet alleen ongelooflijk snor qua muziek (Claudio Simonetti), maar ook qua special effecten (Sergio Stivaletti) en de cast (Asia Argento, Udo Kier en Daria Nicolodi) is het smullen geblazen. Helaas wordt het al vlug duidelijk dat de ongekende hoogtes van Suspiria nergens gehaald zullen worden in het origineel getitelde La Terza Madre. Daarvoor is het door Argento geschreven verhaal veel te warrig, de dialogen te houterig en dan hebben we het nog niet eens gehad over het bij momenten buitenmatig knullige acteerwerk. Toch is het laatste deel uit de trilogie uitermate entertainend te noemen. Alleen al de geweldig sappige moordsequenties, knap onderlijnd door Simonetti’s heerlijk bombastische en met duivelse koren aangedreven soundtrack, zijn de prijs van de DVD waard. Verder tovert de regisseur de meest bizarre plotwendingen uit zijn hoge hoed, zodat je door de totale verbazing en verwarring zelfs door de meest goedkope schokeffecten tegen het plafond springt. Kortom, voer voor de echte horrorfans!
De DVD: Het anamorfische 2.35:1-beeld is meestal bevredigend qua scherpte, met een goed contrast en meer dan behoorlijk schaduwdetail. Het zwartniveau is voldoende strak en de overige kleuren ogen vol en natuurlijk. Er is soms wel wat filmgrain waar te nemen, alsook wat edge-enhancement. Vuil en beschadigingen vormen gelukkig dan weer geen probleem. De Engelse Dolby Digital 5.1-track klinkt prima, met heldere en verstaanbare dialogen. De muziek en de geluidseffecten brengen wat leven in de brouwerij, maar het is duidelijk dat deze track eerder op de voorste kanalen gericht is. Ruis en dramatische storingen zijn niet aanwezig. Buiten een aantal verwaarloosbare promotietrailers zijn er helaas geen extra’s aanwezig. Rond de keepcase zit wel een chique ogende kartonnen sleeve.
Bekijk hier de originele trailer:
