Disobedience * 1/2

Regie: Sebastián Lelio (Una mujer fantástica, La Sagrada Familia, Gloria Bell)

Met Alessandro Nivola, Rachel Weisz, Rachel McAdams,…

Speeltijd: 114′

Ga kijken als je hield van de slechte romance tussen Johnny Depp & Angelina Jolie in The Tourist.

Het verhaal: Na de sterfte van haar vader, rabbijn Rav Krushka, komt dochter Ronit terug in contact met de joods-orthodoxe community die ze verliet om daar het leven van de toekomstige rabbijn Dovid Kuperman & zijn vrouw Esti opnieuw heftig door elkaar te schudden met een verboden romance.

Ons verdict: Laat ons deze recensie beginnen met een bold statement: Een film zonder opbouw & structuur is zoals een man zonder ziel. En laat Disobedience zo één van die films zijn die noch geraamte noch ziel heeft. Zucht…

Alles heeft te maken met het slechte samenspel van Rachel McAdams & Rachel Weisz die net zoals Johnny Depp & Angelina Jolie in The Tourist artificieel, steriel & levenloos is. Inmiddels weten we al dat zelfs onder holebi-koppels duidelijk chemie kan ontstaan op het grote doek (cfr. Carol & Call me by your Name), dus het mag geen excuus zijn voor deze dames met hun ervaring om er iets van te maken. Bovendien komen de dialogen, de enscenering en de grauwe cinematografie niet overeen met de realiteit die we in Antwerpen kennen van de archaïsch gemeenschap van het charedisch jodendom. Zelfs onder de paraplu van het modern-orthodox jodendom stellen we ons de vraag of bepaalde situaties in Disobedience geloofwaardig zijn, maar goed, daar kunnen we ons als atheist of agnosticus weinig over uitspreken. Het enige licht dat Disobedience kent, is de acteerprestatie van Alessandro Nivola, de man van Emily Mortimer gekend uit Face/Off, American Hustle & Jurassic Park 3, die als enige overtuigt in deze joods-orthodoxe drama die noch choqueert noch adoreert.

Kortom, Disobedience is ronduit ontgoochelend voor een onafhankelijke film. Ongeloofwaardig en levenloos. Wat was het doel van de Chileense regisseur Sebastián Lelio met deze film anyway?