Babygirl ** 1/2
Regie: Halina Reijn (Instinct)
Met Nicole Kidman, Harris Dickinson, Antonio Banderas, Sophie Wilde,…
Speeltijd: 114′
Ga kijken als je hield van Fair Play.
Het verhaal: Een invloedrijke CEO zet haar carrière en gezin op het spel wanneer ze een heftige affaire begint met haar veel jongere stagiaire.
Ons verdict: MoviePulpers, veel inkt (en klank) is er gevloeid over het internationale regiedebuut van Nederlandse actrice Halina Reijn (Red Light, Zwartboek) op het Filmfestival van Venetië, Babygirl. Social media praatte over hoe cringe het wel was dat Kidman opnieuw een ‘stoeipoes’ speelt ondanks haar leeftijd, terwijl mainstream media het dan weer hadden over hoe feministisch of bevrijdend Babygirl wel was voor de hedendaagse vrouw.
Bij MoviePulp proberen we altijd voorbij de controverse te kijken van een film en dat is niet altijd gemakkelijk in zijn eerste week. Vandaar deze late recensie veronderstellen we. Want toegegeven, Babygirl doesn’t live up to the hype. De 2de langspeelfilm van Halina Reijn kijkt immers niet vlot en werd niet op een goede manier gecut. Daar komt nog eens bij dat Babygirl bijzonder langdradig is met Kidman die opnieuw haar rol van Big Little Lies mag vervullen, terwijl Harris Dickinson dan weer een jonge versie van Alexander Skarsgard mag vertolken. Reijn kent haar klassiekers in het erotische thriller-genre met knipogen naar Paul Verhoeven’s Basic Instinct & Disclosure, maar de personages missen diepgang waardoor de ontknoping bijna aanvoelt als een telenova met Antonio Banderas in de hoofdrol. Met bijna 2 uur film is Babygirl natuurlijk veel te lang, laat staan voor een film over machtsverhoudingen tussen man & vrouw tussen de lakens. Tot slot was de boel nu eenmaal wat te kinky voor ons of het kan zijn dat mijn grondige hekel aan melk er ook iets mee te maken had. In tijden waarin seks in films zo schaars is, voelt Babygirl dan ook aan als een gemiste kans, hoe alternatief het dan ook mag zijn om het perspectief van de vrouw in geslachtsverkeer voorop te stellen.
Kortom, Babygirl is overroepen: Het moet een vrouwelijke versie van Paul Verhoeven’s Basic Instinct voorstellen, maar als zogenaamde vrouwelijke bevrijding zou het nooit vergeleken mogen worden met Eyes Wide Shut.
