The Reef ***1/2

Regie: Andrew Traucki

Met: Damian Walshe-Howling, Gyton Grantley, Adrienne Pickering, Zoe Naylor

Speelduur: 87′

Behoorlijk ijzingwekkende horrorthriller in de stijl van het inferieure Open Water (**1/2), die eveneens gebaseerd is op waargebeurde feiten!

Het verhaal: Luke (Damian Walshe-Howling) en enkele vrienden maken samen een gezellig zeiltripje langs de tropische stranden van Queensland. De zon schijnt heerlijk en de vrolijke bende lijken een heerlijke vakantie tegemoet te gaan. Dan loopt het echter stevig fout wanneer hun boot een koraalrif raakt en vervolgens kapseist. Ieder van hen kan zich redden op de omgekeerde bootromp, maar ze beseffen dat ze steeds verder de open zee indrijven. Luke stelt voor om te zwemmen naar een dichtbij gelegen eiland. Hij krijgt zo goed als iedereen mee, maar het is al snel uit met de pret wanneer de zwemmers worden opgejaagd door een nieuwsgierige witte haai…

Ons verdict: Open Water sloeg bij zijn release in 2003 behoorlijk in en groeide uit tot één van de eerste grotere horrorsuccessen na de hele revival van het genre. Toch was ik één van de mensen die niet echt wild was van de film. Het concept is weliswaar geweldig en barst van het potentieel, maar de regisseur van dienst maakte het geheel even spannend als bekijken hoe uw gazon groeit. Deze The Reef ligt duidelijk in het verlengde van Open Water, maar regisseur Andrew Traucki (Black Water) pakt het gewoon wel filmisch aan. Dus geen ‘found footage’-zever en de daarbij horende restricties, maar een volbloeds horrorfilm. The Reef bevat geen bekende gezichten, maar de acteurs en actrices in de cast leveren geloofwaardig werk af. Dit is belangrijk aangezien de film staat of valt met het feit of je als kijker wel of niet emotioneel kan investeren in de personages. Gelukkig is dit het geval! The Reef is wederom een tragere film, maar regisseur Traucki zorgt ervoor dat zijn prent nergens stil valt. Vooral in de tweede act begin je als kijker traag maar zeker hetzelfde onbehagelijke gevoel als de hoofdpersonages te krijgen en begint de spanning steeds intenser te worden. The Reef laat dan ook vaak merken dat niemand veilig is, dit gelukkig zonder té cynisch over te komen. De scènes met de haai zijn overigens erg goed gedaan en geven de film een nodig realistisch randje mee. Zeggen dat deze The Reef één van de belangrijkste filmische monumenten van de laatste jaren is, is uiteraard stevig overdreven. Toch is dit wat mij betreft een steengoede haaienfilm die gerust naast Jaws van Steven Spielberg mag staan en dat is ook al zéér veel. Kortom, warm aanbevolen als je uzelf wat kan inleven met de personages!

Bekijk hier alvast de originele bioscooptrailer:

The Reef maakte, net als Mother’s Day, Bedevilled en Keepsake, onderdeel uit van de Fantastic Night op het 29ste Brussels International Festival of the Fantastic Film.