Dallas Buyers Club ****
Regie: Jean-Marc Vallée
Met: Matthew McConaughey, Jared Leto, Jennifer Garner, Steve Zahn
Speelduur: 115′
Ga kijken als je houdt van Erin Brockovich.
Het verhaal: Dallas, midden jaren ’80, Ron Woodroof, een macho en homofobe rodeo-ster, krijgt te horen dat hij omwille van een AIDS infectie nog maximum 30 dagen te leven heeft. Woodroof begint een lucratief handeltje in illegale/niet-goedgekeurde medicijnen om zichzelf en zijn lotgenoten beter te wapenen tegen de ziekte, en zo ook verwoede strijd tegen de FDA en de Amerikaanse farmareuzen … .
Ons verdict: Wie Matthew McConaughey alleen maar kent als de zongebruinde adonis uit ‘noughties’ romcoms als How To Loose A Guy In Ten Days en Fool’s Gold zal zich enkel al bij bovenstaande foto verslikken. Ja lieve dames (en sommige heren), die uitgemergelde cowboy hierboven is de ‘sexiest man alive 2005‘. De laatste jaren is McConaughey met dank aan sterke rollen in onder meer The Lincoln Lawyer, Magic Mike, Mud, Killer Joe, de HBO reeks True Detective en recent nog kort maar memorabel The Wolf of Wall Street, uitgegroeid van vleesgeworden Ken-pop tot de interessante karakteracteur die er altijd in zat (denk maar aan jaren ’90 werk als A Time To Kill, Lone Star of Amistad, red.). Deze Dallas Buyers Club is het voorlopige hoogtepunt van de strafste carrière-comeback sinds John Travolta anno Pulp Fiction. McConaughey is overigens later dit jaar ook te zien in Interstellar van Christopher Nolan.
Dallas Buyers Club speelt iets heel straf klaar. Wat op papier kon verzanden in een melig ziekte-van-de-week Vitaya/VijfTV-filmpje, is hier omgeturnd door een redelijk klassieke, maar nooit saaie en zelfs opwindende brok cinema die terecht al talloze Oscar- en andere nominaties op zijn naam heeft. De grootste troef van Dallas Buyers is zonder twijfel Matthew McConaughey die naast de indrukwekkende fysieke transformatie (-22kg, red.) zonder enige gène en totaal onverschrokken staat te acteren, zonder ergens al té nadrukkelijk naar een Oscar te jengelen. McConaughey wordt bovendien geruggesteund door een verrassend sterke Jared Leto als een niet-karikaturale transseksueel, die 14 jaar ná Requiem For A Dream, nog eens toont dat hij als acteur 100 keer meer talent heeft dan als leadzanger van de kutband 30 Seconds to Mars. Ook Jennifer Garner ontsnapt met haar degelijke vertolking Dallas Buyers Club aan de romcom-rommel waar ze sinds het einde van Alias vooral in te zien was.
Als film wordt Dallas Buyers Club vlot voorbijgestoken door het grootsere, inventievere en ook wel 20 maal duurdere The Wolf of Wall Street en het intense 12 Years A Slave, maar de onverschrokken McConaughey dingt meer dan terecht samen met Leonardo DiCaprio en Chiwetel Ejiofor naar een gouden Oscar beeldje. Ga dat zien!
Bekijk alvast een korte featurette over Dallas Buyers Club.
2 gedachten op “Dallas Buyers Club review”