Interview Edward Furlong (uit o.a. Terminator 2: Judgment Day, American History X)

Naar aanleiding van zijn nieuwste film Stoic – die een tijdje geleden zijn Europese première kende op het 27ste Brusselse International Festival of the Fantastic Film – kreeg ik de kans om Edward Furlong, niemand minder dan de originele “John Connor” uit de blockbuster Terminator 2: Judgment Day, aan de tand te voelen over zijn nieuwe film, zijn turbulente carrière en de toekomst.

Na wat heen en weer gekeuvel over last van jetlag, België en natuurlijk lange, zware nachten begonnen we aan het interview. Het werd een verrassend gesprek.

Hoe geraakte je eigenlijk betrokken bij Stoic?
Ik had een ontmoeting met regisseur Uwe Boll en hij legde me het waargebeurde verhaal uit, maar ook dat het allemaal zou geïmproviseerd worden, wat me overigens aanvankelijk nogal geschift leek! Maar hoe meer ik erover nadacht, hoe meer het me een leuk experiment leek. Ondertussen ben ik bezig aan mijn tweede film met Uwe en ik werk graag met hem.

Volgens Uwe Boll was jij de acteur die de meeste moeite had om in zijn rol te geraken. Voelde je dat ook zo aan?
Het koste me een dag om me echt comfortabel te voelen in de rol. Gelukkig werd de film chronologisch opgenomen, dus dat maakte het wel iets makkelijker.

Klopt het dat er helemaal geen scenario was?
Dat klopt. De eerste dagen had ik geen idee waar ik aan begon en wat we gingen doen.

Heb je de film zelf al gezien en ben je blij met het eindresultaat?
Ja toch wel. De film heeft mijn verwachtingen overtroffen en ik was verrast hoe de acteerprestaties naar voren kwamen. Terwijl je bezig bent heb je echt geen enkel idee. Straf dat hij effectief een film uit al het materiaal heeft kunnen halen. Dat is ook het mooie aan Uwe. Ondanks alle chaos en het ontbreken van een scenario, had hij toch nog een concrete visie voor ogen.

Kende je zijn werk en reputatie voor je met hem werkte?
Ik ken niets anders dan zijn reputatie. Maar vanaf de ontmoeting kon ik goed met hem opschieten. Bovendien staar ik me niet blind op de zogenaamde reputaties van mensen.

Kan je ons meer vertellen over Darfur; je tweede film die je met Uwe Boll maakte?
De film noemt op dit moment “Janjaweed” (terwijl de film op IMDB nog steeds bekend staat als Darfur, nvdr.) en we hebben de prent opgenomen in Zuid-Afrika. Het gaat over de verschrikkelijke genocide tegen de Soedanezen. Het is net als Stoic een blije komedie (lacht) en het was weer een echt avontuur. Ook in die film werd er geïmproviseerd en dat gaf me wel een raar gevoel, zeker omdat het onderwerp zo gevoelig ligt. Ik voelde me als acteur erg klein tegenover al die verschrikkelijke gebeurtenissen. Zeker ook omdat er Soedanezen op de set rondliepen, die alles echt ondergaan hebben. Dat plaatst alles wel weer in perspectief.

De laatste jaren maakte je vooral kleinere, meer onafhankelijke films zoals onder andere Jimmy And Judy en nu weer Stoic. Terwijl je eigenlijk echt beroemd bent geworden met grootse blockbusters als Terminator 2. Wat verkies je het meest?
Dat hangt er eigenlijk een beetje vanaf. Ik heb grote films gedaan die ik geweldig vond, maar ook B-films die ik erg leuk vond om te doen. Uiteraard heb ik ook de keerzijde van de medaille gezien. Uiteindelijk hangt het er voor mij vanaf of er bijvoorbeeld een getalenteerd regisseur achter zit.

Heb je een mening de evolutie van de Terminator-franchise na jouw bijdrage?
(Na een lange pauze komt een twijfelend antwoord) Ik heb niet alles gezien van Terminator 3, maar ik vermoed dat ik wel zal gaan kijken naar Terminator: Evolution…

Wat voor een impact heeft Terminator 2: Judgment Day op je jeugdige leven gehad?
Ik had een heleboel liefjes! (brede grijns)

Toen ging je toch nog naar school?
Ja, toch een beetje. Maar omdat ik het steeds drukker kreeg en toch al met een felle achterstand zat door mijn filmwerk, had ik nadien vaak een privéleerkracht mee op de set. Hoewel ik dat wel jammer vond, mocht ik buiten dat niet klagen. Ik wist al vroeg wat ik wilde doen met mijn leven en Terminator 2 gaf me de carrière die ik wilde.

Na een blik op uw filmografie viel het ons op dat je direct na Terminator 2: Judgment Day regelrechte genrefilms als Pet Sematary II en Brainscan hebt gedaan. Was dit je bedoeling, ondanks je jeugdige leeftijd?
Het kwam gewoon zo op mijn pad en het betaalde de rekeningen. Zo is het trouwens vandaag nog steeds. Sommige films doe je echt omdat je ze graag wil doen, terwijl andere gewoon doet voor het geld.

Hou je er na al die jaren nog steeds van om te acteren en was het altijd je ultieme droom?
Ja ik hou er van! Als kind wil je vanalles worden als je groot bent, maar ik ben gezegend dat ik acteur geworden ben en erg blij dat ik na al die jaren nog steeds werk in het vak. “But hell, sometimes I wish I made videogames!” (lacht)

Nooit zin gehad om eens iets te regisseren?
Heb ik eigenlijk nooit echt op zitten denken. Ik blijf nog wel even bij mijn acteren!

Maar je zingt wel?
“For fuck’s sake!” (bulderlach) Dat blijft me maar achtervolgen! Mijn vrienden maken er ook steevast grappen over. Maar het klopt jammer genoeg wel. Ik heb ooit een album opgenomen in Japan (“Hold on Tight” uit 1992, nvdr.) en het was daar een enorme hit. Dat was ver voor de komst van internet, dus wist ik veel dat het me ooit nog zou komen achtervolgen (lacht).

Naast Uwe Boll is er nog een regisseur met een specifieke reputatie, namelijk Tony Kaye met wie je American History X maakte. Er gaan de wildste geruchten rond over die film (Kaye werd ontslagen na creatieve meningsverschillen met New Line en wilde tevergeefs zijn naam van de filmcredits laten halen, nvdr.), maar hoe onderging jij de opnames en heb je de problemen zelf opgemerkt?
Volgens mij werden deze problemen wat opgeblazen, maar ik werkte in elk geval graag met Tony Kaye. Je merkte soms wel wat van de strubbelingen, maar deze hadden niets te maken met mij dus ik werd er buiten gelaten. Ik kan dus enkel maar spreken uit persoonlijke ervaring en ik vond het geweldig om met hem te werken.

Je hebt ook meegewerkt aan de gelijknamige remake van de cultklassieker Night Of The Demons uit ‘88. Wat kunnen we van die film verwachten?
“Wel… lots of titties and blood”, dus dat is altijd geweldig! (lacht)

Iets compleet anders: Heb je een mening op de hele piraterijcontroverse die is losgebarsten na het lekken van de werkprint van Wolverine?
Het is een vervelende kwestie. De industrie en uiteraard ikzelf verliezen geld ermee. Maar aan de andere kant is er bitter weinig aan te doen. Maar het is een kwestie van tijd voor er weer een oplossing wordt gevonden om dat verloren geld wat te recupereren. De muziekindustrie is met onder andere iTunes en de beltonen op de proppen gekomen en ook Hollywood zal vroeg of laat met een dergelijk idee op de proppen komen. “But it sucks!”

Bedankt voor uw tijd!
Awesome, thanks man!

(met dank aan de vriendelijke medewerking van www.moviegids.be)

Lees ook ons bijhorende interview met Uwe Boll, de regisseur van Stoic en Darfur.

Bekijk hier de trailer van Edward Furlong’s grootste claim to fame: