Het is geen bioscoopfilm geworden, de allereerste film onder regie van acteur David Oyelowo (Selma, Cloverfield Paradox), maar tegenwoordig heeft een release op Netflix al evenveel allure. Sinds dit weekend is The Water Man met Rosario Dawson (Trance, The Defenders, The Mandalorian S2) op Netflix en deze kleurt ook een beetje Belgisch. Componist Peter Baert zorgde immers voor de score van de nieuwe Netflix-film en daar mogen we opnieuw trots op zijn als klein landje.

“Toen zei David, nee nee, ik wil hier geen Steven Spielberg, ik wil een Peter Baert-score. Wow, dacht ik toen, dat is wel een heel mooi compliment.”

Merci om tijd te maken voor ons, want ja, na zo’n aankondiging verwachten wij bij MoviePulp.be dat jij een grote naam gaat worden internationaal voor België! Proficiat met de opdracht.

Peter Baert: “(lacht) Bedankt!”

Misschien eerst beginnen met hoe het project tot stand is gekomen?

Peter Baert: “Tcho, puur geluk uiteindelijk. Of ik weet het niet, het lot of zo? We hebben een studio hier in Brussel, Raygun, we maken vooral muziek voor radio en wij maken raclame spotjes. Op een dag krijgen wij een aanvraag binnen: We’ve got a talent die graag iets wil opnemen. Dat bleek dan David te zijn, David Oyelowo, die moest hier in België iets opnemen voor Penguin Books, terwijl hij aan het schieten was voor Les Misérables. Die dag moest ik inspringen bij engineering omdat zijn collega ziek was en ik heb die sessie gedaan met David. We zijn toen aan de praat geraakt over zijn films en mijn ambitie als filmcomponist. Die gaf mij dan zijn e-mailadres, want blijkbaar wou hij contact houden. Dan hebben wij wat tips gegeven met toffe plekjes in de buurt, want zijn vrouw kwam dan op bezoek in Brussel.

OK, Brussel, altijd gezellig!

Peter Baert: “Op een dag keek ik op IMDb en ik zag dat hij een film ging produceren. Mij sprak de film meteen aan, want ik heb mijn moeder verloren aan kanker in 2008, dus ja, een verhaal van een jongetjes dat in een bos verloren loopt om zijn moeder te redden, sprak mij wel aan. Ik heb David toen een mail gestuurd om te vragen of ik hier niet mocht op pitchen en hij antwoordde meteen met het script.”

Wauw, zo vlot.

Peter Baert: “Dan heb ik daar even aan gewerkt. Ik had zo’n half uur muziek geschreven, en goed. Op een website gezet en naar hem gestuurd, that’s it. Ik zag hem toen wel verliefd worden op die muziek, want ik zag regelmatig traffick komen op die website vanuit verschillende landen. Hij was dan in Engeland en dan zag ik veel views vanuit Engeland, de Verenigde Staten natuurlijk en ga zo maar verder. Hij mailde mij ook zo maar out of the blue van ‘hey, can’t stop listening’. Dus dat voelde goed. Op een gegeven moment, ik denk dat we toen eind 2018 of begin 2019 waren, vroeg ik mezelf af of het iets ging worden, want ja, je moet jezelf voorbereiden natuurlijk. Hij wist me toen te zeggen dat er een nieuwe producent was en deze wilde persé een Amerikaanse componist.

Ai.

Peter Baert: “Ik dacht toen van, OK, niet dan. Een maand later hebben ze me dan terug gecontacteerd. Dat openingslied die je geschreven hebt, daar komen we steeds op terug en dat meisje in die film wilde dat graag zingen. Kunnen we dat niet kopen? Dus ik zei, OK, tof, additional music in een Hollywood-film, da’s mooi. Dan fast forward 9 maanden, oktober 2019 was het toen, ik kreeg opnieuw een traffick alert dat er in één keer heel veel bezoek kwam om de website met de score, dus ik was verrast. Daarna kreeg ik een mailtje van ‘Can we talk?’ We hebben toen een Zoom gedaan, want de makers kwamen steeds terug naar mijn muziek en het lukte niet goed met die andere componist. Zie je het zitten om de volledige score op jou te nemen? En uiteraard heb ik toen ja gezegd, want ik zit hier al een heel jaar op te wachten. (lacht) Ik ben toen mijn paspoort in orde gebracht, op een vliegtuig gestapt richting LA om een visie bij te wonen.”

En zo ben je op die film beginnen werken. Mooi verhaal. Het is dus hoofdzakelijk via David Oyelowo gelopen. Een waar compliment.

Peter Baert: ” Inderdaad.”

Nu, je ziet wel tegenwoordig, ergens wel dankzij Netflix, de Europese bijdrage (niet enkel België, ook cast & crewleden vanuit heel Europa) in Hollywood. Je ziet ook meer en meer internationale samenwerkingen tussen Groot-Brittannië en Frankrijk of Scandinavië. Dus je ziet wel dat sinds streaming is opgekomen, dat er meerdere opportuniteiten vloeien naar het Europese vasteland. Heb je daar een verklaring voor?

Peter Baert: “Niet echt, en nu, dit is ook niet echt van toepassing op streaming, omdat het uiteindelijk de bedoeling was dat The Water Man naar bioscopen kwam en niet via Netflix gereleased ging worden. In mijn contract stond o.m. aanwezigheid tijdens celebrity première wat uiteindelijk niet is doorgegaan. Wat ik wel opmerk, is dat ze gecharmeerd zijn door onze aanpak enerzijds en door onze klankkleur anderzijds. Ik denk dat dit toch anders is als de echte Hollywood sound.”

Aha, ga verder.

Peter Baert: “Je ziet nu ook wel een beweging in de omgekeerde richting. Die kleuren enzo… Allez, ik denk dat bvb. componisten die al jaren vanuit Europa naar Hollywood komen zoals bvb. Jóhann Jóhannsson. Dat is dan echt wel een Europese klank die je meer en meer ziet opkomen in Hollywood. En dat spreekt wel aan, want ik heb een soort van agent inmiddels, iemand die de score heeft geluisterd en de film heeft gezien, dezelfde als diegene waar John Williams onder meer bij zit. Dat is wel mindblowing als je daardoor vertegenwoordigd wordt over de plas.”

Legendarische componist van o.m. de Star Wars-films.

Peter Baert: “Klopt. En ja, onze Vlaamse en Belgische manier van Just do it appreciëren ze daar wel. Je krijgt natuurlijk ook meer kansen: we zitten met het online geven dat de zaken toch ook toegankelijker maakt. Je moet niet meer in Hollywood zitten om filmmuziek te maken, hoewel ik wel naar LA ben gereisd op eigen kosten om daar een week bij het team te zitten en te werken met David.”

Ja, om voeling te krijgen waarschijnlijk.

Peter Baert: “En ik heb toch het gevoel dat Amerikaanse producers dat wel wisten te smaken. In het begin voelde ik daar wat weerstand toe, maar toen ik het dan deed, was er meteen vertrouwen.”

Zo creëer je ongetwijfeld wel wat chemie onder elkaar, dus ik kan me best voorstellen dat dit een goede aanpak is.

Peter Baert: “Ja, klopt, zeer zeker.”

Een ander ding wat ik was aan het denken, in de huidige context van minderheden die onder de aandacht komen met #MeToo & #BlackLivesMatter, veronderstel ik dat Brussel wel een hotspot is. Ik veronderstel dat dit ook een reden zal zijn waarom David uiteindelijk bij jullie terecht kwam?

Peter Baert: “Hmm, ja, ik denk van wel. David is begonnen als acteur op de film, daarna werd hij producent en maakt hij zijn regiedebuut. Voor hem was het belangrijk om dit drama / avonturenverhaal te vertellen met een zwarte famile in de hoofdrol, omdat hij nooit is opgegroeid met films waarin zwarten in een prominente rol terecht kwamen. En dat zijn gelijkaardige films als mensen van mijn generatie zoals The Goonies & Stand by Me. Hij zei dat hij zich daar niet in herkende, want de protagonisten zijn altijd maar wit. Dus dat was zijn drive wel om The Water Man te maken.”

België heeft ook een duidelijke link met Afrika.

Peter Baert: “David vroeg ook om af en toe wat Afrikaanse kleurklanken te brengen in de film, maar wel op een manier dat het niet te doorzichtig was. Dus bvb. niet zomaar wat djembé en derlijke, maar er zitten wel mbira & kalimba verwerkt in de score. Maar dat is allemaal wel beperkt. Dan komen we terug op die Europese sound, denk ik.”

Ja, de Europese sound slaat aan met Hildur Guðnadóttir voor Game of Thrones & Joker, Duitse Max Richter op World Soundtrack Awards van Film Fest Gent 2021. Dat barst van de diversiteit, want wat is Europese sound? Heel erg veel elementen, niet waar?

Peter Baert: “Tis dat. Nu, het ding is ook dat ik er op gelet heb dat ik met sommige scènes dan weer naar die Amerikaanse sound op zoek was. Ik heb een tijd terug een Masterclass gevolgd van Alan Meyerson, de mixer van Hans Zimmer, daar heb ik heel veel van geleerd. Trucs om dan ook weer die Amerikaanse sound te benaderen en dat zit ook verwerkt in die score van The Water Man. Dat is wel belangrijk, want hoe je het ook draait of keert, het blijft een Amerikaanse film.”

Klopt.

Peter Baert: “Dus ik ging er niet alleen mee wegkomen, mocht ik alleen die Europese sound hebben gebruikt.”

We hebben al gesproken over die Afrikaanse tonen, maar ik veronderstel dat het overleden van uw moeder ook een grote bron van inspiratie was voor The Water Man. Waren er nog andere dingen die jou inspireerden?

Peter Baert: “Wel, de eerste keer toen ik de film zag met David & de monteurs viel me meteen die stem van de acteur die The Water Man speelt (respectievelijk Kenny Powell & Peter James DeLuca) op. Die heeft zo’n hele grave stem. Daar moet ik toch iets mee kunnen doen, dacht ik dan. Ik heb toen gevraagd of ik geen opnames mocht hebben van zijn stem, zo zonder tekst & dialoog, enkel klanken, roepen, kreten, tieren. Ik heb op basis van zijn stem een thema gemaakt, ik noem het de Water Man synth. Een heel diep lang ambient geluid zo. Het gevoel van zijn stem zit daar in. Dat komt herhaaldelijk terug in de film wanneer er een dreiging is van The Water Man. Dat was mijn soundscape dat onder de score zat en David vond dat geweldig, dus hij vroeg of we ook niet zoiets konden doen met de moeder. Er waren niet echt takes van Rosario Dawson’s stem, maar ik werk regelmatig met Judith Okon, een zangeres met Nigeriaanse roots. Zij is dan naar de studio gekomen en wij hebben dan met haar hele lange noten opgenomen. Ook Afrikaanse klankwoorden. Daar heb ik dan ook een synthesizer op gebruikt. Ik had dan uiteindelijk in de score altijd een soort Water Man- & moederlijke energie. Als bvb. Gunner in het bos zit en hij is verloren, dan hoor je in de soundscape een soort drone, maar eigenlijk is dat de moeder die hem toezingt. Dus dat was wel een belangrijke, want dat heeft wel gemaakt dat de meer illusionele delen met de meer avontuurlijke delen gelinkt waren aan elkaar.

Interessant. Heb je het gevoel dat je een trademark van jezelf in deze filmmuziek hebt kunnen plaatsen of is dit nog maar een begin?

Peter Baert: “Tcho, ik ga eerlijk zijn, op een bepaald moment had David een ontmoeting met Jordan Peele rond deze film. Die had toen als voorstel om mij wat meer naar de score van The Goonies te brengen. Ik had dan een cue in die stijl geschreven. Toen zei David, nee nee, ik wil hier geen Steven Spielberg, ik wil een Peter Baert score. Wow, dacht ik toen, dat is wel een heel 11mooi compliment.”

Wow, wat een compliment!

Peter Baert: “Hij zei, je hebt uw klank, ga op zoek naar uw klank. Toen de score dan uiteindelijk klaar was, heb ik vaak teruggedacht aan dat moment en ben ik wat op zoek gegaan naar oudere dingen van mezelf. Ik heb wel een ding dat ik altijd doe. Er is een sfeer die ik altijd opzoek en dat zit opnieuw in deze score. Verrassend eigenlijk. Dat is ergens ook mijn pad geweest. Ik was voorbestemd om een klassieke opleiding te volgen en ik heb dat wat gesaboteerd, want ik wilde mijn vader niet worden. Ik ben dan helemaal in elektronica gegaan. Toen mijn moeder dan gestorven is, heb ik mijn hele klassieke kant dan herontdekt en heb ik mijn opleiding afgewerkt. Mijn sound is echt wel die mengeling tussen klassiek & elektronica.”

Wat zijn jouw ambities na dit project?

Peter Baert: “Tcho, toffe projecten doen he. Uiteindelijk. Even afwachten wat er komt via die agent.”

En wat met bvb. de World Soundtrack Awards van Film Fest Gent?

Peter Baert: “Toen in 2008 mijn mama gestorven was en ik mijn pad opnieuw vond naar het klassieke om componist te worden door keihard te studeren, kende ik de World Soundtrack Awards al, maar ik was er nooit heen gegaan. Toen ik de eerste keer er naartoe ging, toen nog in ‘t Kuipke in Gent. Ik herinner me nog, ik zat toen helemaal hoog in de tribune: De tranen stroomden toen. van mijn wangen! Dit is het gewoon. Een orkest dat uw muziek speelt. Hoe graaf moet dat wel zijn? Die impact… In commercials beginnen scoren, remote werken met orkesten in Boedapest via digitale linken… Die impact iedere keer als je een orkest jouw muziek hoort spelen…”

Dat moet een geweldig gevoel zijn.

Peter Baert: “Ja, inderdaad. Ik ben nu opnieuw aan het pitchen op een aantal projecten, ik heb net een tof project binnen en gewoon ja… Aim high, you know? ”

Aim high, bedoel je dan internationaal of lokaal?

Peter Baert: “Wel, beide. Ik ben nu bezig op Lost Luggage van Nathalie Basteyns & Kaat Beels. We gaan daar de hele zomer aan werken, ze zijn nu aan het monteren. Daarna ga ik wel even wachten tot er nog buitenlandse projecten vallen.. De agent zijn werk laten doen en werken op Amerikaanse projecten. Ik ben daar echt niet bang voor. Toen David vroeg aan mij of ik er klaar voor was, dan zei ik vol overtuiging ja. Mijn studio staat er, ik heb de tools, dus ja. Wat stopt mij? Ik heb een quote op mijn deur staan van de docking-scène van de Endurance uit Interstellar die zegt: It’s not possible, no, it’s necessary. Dat ligt in de lijn met wat ik ervoor zei: Just do it en ga ervoor. Want vergeet niet, tijdens zo’n project geraak je in een enorme twijfel. Dat is het aan uw regisseur om jou te helpen en dat heeft David fantastisch gedaan. Die was nooit negatief. Als ik het gevoel had dat ik er naast zat, maar ik ga het toch doorsturen, dan was hij daar vaak om mij gerust te stellen. ‘You are in the zone’, zei hij dan.. Maybe to this or that. Die heeft mij echt begeleid in het eindproduct en dat is heel graaf.”

Ah, de score van Interstellar. Prachtig, ze hangt hier ook aan onze MoviePulp-muren. Toevallig. Nolan is natuurlijk één van onze favoriete regisseurs. Eén van de strafste regisseurs van het voorbije decennium. Een virtuoos. Zijn er artiesten in jouw vak waar je grote fan van bent?

Peter Baert: “Ik ben grote fan van wat Jonny Greenwood doet met zijn score van There Will Be Blood uit 2012. Die heeft mij echt op het juiste pad gebracht. Ik heb die score overigens live gezien in Londen. Dat was zeer bescheiden, maar een graaf concert. Maar als ik kijk naar de artiesten op de rooster bij het agency waarmee ik werk, dan krijg ik ook kippenvel.  Thomas Newman, Jason Newton Howard, John Williams, Benjamin Walfishn,..”

Indrukwekkend.

Peter Baert: “Ja, er zijn heel veel mensen die onzettend coole dingen doen. Zeker, en ja, je moet er voor zijn, maar wat een Junkie XL doet, dat is ook ongelooflijk.”

Inderdaad, ik vind dat ontzettend graaf wat hij heeft gedaan met het theme van Wonder Woman bvb.

Peter Baert: “Ik ga niet zeggen dat ik 4 uur naar zijn score kan luisteren, maar het heeft iets en hij doet het wel.”

Hij is een DJ, maakt mooie sets. Ik heb naar hem o.m. beluisterd op Tomorrowland. Wat hij heeft gedaan met de score van de Justice League-film, dat blijft hangen bij ons.

Peter Baert: “Totally agree.”

Ik ben persoonlijk een hele grote Matrix-fan en deels ook door de score van Don Davis. Heel unieke sound. Desondanks heeft die mens niet veel anders gemaakt.

Peter Baert: “Ik weet niet of hij nu op Matrix 4 gaat werken?”

Goeie vraag, dat is voorlopig nog niet gekend. Er is voorlopig veel geheimzinnigheid rond het project hoewel het in het najaar van 2021 komt. We zijn er als de kippen bij als de trailer er is!

Peter Baert: “Haha, ik heb een tijd terug de 3 films nog gezien en inderdaad, dat blijft toch straf werk.”

Het is een beetje een cliché geworden, maar goed, de muziek van Hans Zimmer is ook legendarisch. Ik denk dat hij over zijn piek heen is, als je gewoon kijkt wat die allemaal op zijn naam heeft staan.

Peter Baert: “Hans Zimmer, dat is ongelofelijk! Heel zijn traject van begin tot einde. Te beginnen van zijn kleinere films tot aan zijn grote projecten. Ja, ik vind dat wel een groot artiest. Zijn metiér is door de jaren wel veranderd. Die Masterclass van hem met zijn mixer, die is ook ongelofelijk. Als je ziet van een Batman bvb. heel die structuur van die mixing. We hebben die template van Alan Meyerson gekregen en dat heb ik ook toegepast op de score van The Water Man. Dat helpt wel, omdat je dan die klank kan namaken, maar uw muziek kan je ook verwerken in die template om die Hollywood-klank te krijgen.”

Om over de Hollywood-klank te spreken, je hebt eigenlijk een aantal gevestigde waarden in het vak. Danny Elfman, Marco Beltrami, Hans Zimmer,…

Peter Baert: “Ja, vergeet Thomas Newman niet. 1917 vond ik het een hele goede score. Zo’n film zou ik wel zien zitten om te doen of bvb. iets in de ruimte. Dat is een droom, want het gaat dan voor mij terug naar het jongetje met de Star Wars-muziek in zijn handen.”

Dat kan ik me voorstellen. Ik denk dat dat ook heel interessant is om te maken, de muziek voor een science fiction film. Space is silent. Er is in sé niks, maar toch is er zoveel kleur in de beelden. Daar kan je geweldig op los gaan.

Peter Baert: “Ja, ik ben overigens zeer benieuwd wat Hans Zimmer gaat doen voor zijn Dune-score, waar we nog een 4-tal werken extra zouden op moeten wachten.”

Voorlopig nog niet in België, aldus de filmdistributeur. Voorlopig blijft deze staan op eind september.

Peter Baert: “Ah OK. Goed nieuws.”

Het verbaast me wel, want ik schat dat het wel later zal verplaatst worden. Maar natuurlijk, die data, het is momenteel geworsteld vanwege de impact van de coronacrisis en het overaanbod aan films. Iedereen wil de geschikte data hebben en natuurlijk de herfstvakantie zit al volgeboekt. Ik schat dat Warner Bros. graag wil releasen tijdens de herfstvakantie, dus ik schat dat de datum nog wel zal veranderen. Ook een film waar we als filmliefhebbers naar uitkijken.

Peter Baert: “Ik heb alvast het boek opnieuw uitgelezen. ”

Goed!

Peter Baert: “Ik lees wel graag. Ik lees ook heel graag scripts, bvb. ik heb onlangs die van Inception opnieuw gelezen. Dat is fijn, want dan ga je bepaalde scènes uit films opnieuw bekijken op een andere manier. Dat is leuk om te doen.”

Ik lees eigenlijk nooit een boek voor een film te kijken. Dat verpest vaak de ervaring voor mij van een film, omdat boeken meer details hebben. Maar, nee, mijn vragen zijn op. Het was eerder een gesprek dan een interview, bedankt voor deze fijne woorden.

Peter Baert: “Sorry misschien.”

Nee, wij houden van spontaniteit en zoals je hoort, zijn wij ook wel een grote fan van filmmuziek. Ik had vroeger kaften vol CDs waaronder veel elektronische muziek enerzijds en anderzijds heel veel soundtracks & scores. Op deze manier leert je mede door soundtracks van films over genres heel kijken. Bvb. de rock- & heavy metal-nummers van The Matrix-soundtrack. Hoe ouder ik word, hoe meer ik geniet van filmmuziek onderweg in de auto of op de fiets.

Peter Baert: “Aha.”

Wij zijn nu hooked aan de soundtrack van F9: The Fast Saga.

Peter Baert: “Ja, Brian Tyler is ook zowat ADHD-achtig. Wat jij hebt met boeken overigens, heb ik soms met scores. Ik luister heel veel scores alvorens ik een film ga zien. Soms stel ik me dan vanalles voor bij een score en dan ga ik die film zien en dan zeg ik vaak oei!

Wat onze reviews betreft, hoe minder wij zien van beelden of horen van muziek, hoe beter de filmervaring voor ons. Ik ga dan ook eerst de film zien en dan de score volledig beluisteren. Je pikt dan een aantal liedjes eruit en dan ga je op zoek in de score. Ja, heerlijk. Heel leuk om te ontrafelen. Werk aan de winkel voor ons met The Water Man!

Peter Baert: “Inderdaad. Doe uw huiswerk maar.”

We gaan ook meer en meer soundtracks, scores & filmmuziek promoten om de totaalervaring van een film of serie naar filmfans te brengen. Dat doen we te weinig op MoviePulp en het kan altijd beter! Nee, je hebt me helemaal warm gemaakt om de muziek van de film te beluisteren en dat gaan we doen nadat de film uitkomt op Netflix. Bedankt en nog succes met de toekomstige projecten, maar ik ben zeker dat we meer van jou gaan horen.

Peter Baert: “Bedankt voor het compliment. Ik doe mijn best!”

De volledige score van The Water Man kan je onderaan beluisteren op Apple Music: