De #MeToo-beweging gaat zoals een vlijmscherp mes doorheen de reputatie van Hollywood en meer & meer journalisten stellen zich de vraag of we niet opnieuw moeten kijken naar de hedendaagse filmgeschiedenis. Net zoals er in België vragen worden gesteld bij straatnamen & paviljoenen die de naam dragen van de onmenselijke Koning Leopold II, worden er ook vragen gesteld bij gerenomeerde filmprojecten. MoviePulp.be lijst voor jullie de meest controversiële films uit de filmgeschiedenis op die in het licht van de #MeToo-beweging wel eens uit het collectief geheugen kunnen gewist worden.

LAST TANGO IN PARIS

Laat ons eerst beginnen met een misschien wel gewaagd statement: Film is een projectie van de realiteit. Het kan in onze ogen nooit een echte weerspiegeling zijn van de realiteit, omdat er gespeeld kan worden met cameraperspectieven, montagekunsten, personages, makeup, enzovoort om de realiteit volledig te vervormen. Vanaf het moment dat er echte realiteit aan te pas komt, wordt het ticky. In zekere zin is het gebruiken van realistische beelden (tenzij als sfeerbeeld eventueel) of realistische handelingen een vorm van valsspelen. Het is immers niet meer nodig om te acteren, want als acteur of actrice onderga je gewoon de daad en zie je later wat het resultaat is. Daarom zijn we faliekant tegen de film Last Tango in Paris. Voor diegenen die de film niet meteen kennen, het gaat om de Italiaanse film uit de jaren ’70 waarin een verkrachtingsscène met boter tussen Marlon Brando en Maria Schneider wordt verfilmd door Italiaanse regisseur Bernardo Bertolucci. Regisseur Bertolucci vertelde aan Brando dat hij Schneider moest verrassen om de beelden zo realistisch mogelijk te maken, maar in se kijk je dus gewoon naar een vrouw die verkracht wordt. Walgelijk.

LOFT

Een ander discussiepunt brengt ons hartverscheurend terug naar de daden van Bart De Pauw die onder verdenking staat van grensoverschrijdend gedrag. Zijn stalkingsgedrag waarvan hij wordt beticht, stelt serieuze vragen bij het scenario van de beste Vlaamse film aller tijde, Loft. Zoals we in dit artikel uitvoerig bespreken, kan Loft & The Loft wel eens een product zijn van de zieke fantasie van creatieveling en in se kijk je naar de gedragsstoornis van een sociopaat. Waar trek je de grens daar?

THE BIRTH OF A NATION

Nee, we hebben het hier niet over de recente versie uit 2016, maar eerder de versie uit 1915 door regisseur D.W. Griffith. De stomme film hercreëert op een foute manier de Amerikaanse burgeroorlog en is historisch misleidend. De film vol racisme zorgde voor een heropwaardering van de Ku Klux Klan. Ondanks zijn racistische ondertoon is de film nog steeds niet verbannen in heel de Verenigde Staten. Disgusting!

VOLVER

Onze laatste film uit de selectie is Volver. Deze Spaanse film van de Spaanse grootmeester Pedro Almodovar over een vrouw die haar familie na de dood probeert te redden van een groot familiegeheim heeft een controversiële verkrachtingsscène die door zijn montage en kunstzinnige manier van enscenering in zekere vorm verheerlijkt wordt. Maar eigenlijk kijk je naar een scène waarin een kind verkracht wordt door haar vader en deze symboliek is gevaarlijk in onze ogen. Het toont immers niet de harde realiteit en verheerlijkt in se de gruwelijke daad.

WONDER WHEEL

Last but not least zijn we geshockeerd van Woody Allen’s nieuwste Wonder Wheel. De grondlegger van de screwball comedies kent heel wat controverse vanwege zijn vreemde band met geadopteerde dochter Dylan Farrow, maar met Wonder Wheel smoort hij alle geruchten in de kiem en beslist even om een aantal personages bij elkaar te brengen die in een romantische affaire terecht komen, maar zeer familiair gerelateerd zijn. Als het Woody Allen’s poging is om zijn gedrag te rechtvaardigen, is het een gemene en vulgaire streek die we liever niet meer terugzien op het witte doek.