Wall Street: Money Never Sleeps ****

Regie: Oliver Stone (Platoon)

Met: Michael Douglas, Shia LaBeouf, Josh Brolin, Carey Mulligan, Eli Wallach, Susan Sarandon, Frank Langella

Speelduur: 130′

Ga kijken als je houdt van het originele Wall Street uit 1987.

Het verhaal: New York, 2008, enkele weken voor de financieel-economische crisis uitbreekt: Wanneer de mentor van een jonge beurshandelaar zelfmoord pleegt, sluit hij een pact met de duivel -en zijn schoonvader in spe-, Gordon Gekko, om zich te wreken op de verantwoordelijken … .

Ons verdict: Oliver Stone en Michael Douglas, ten tijde van het originele Wall Street stonden ze beiden aan het begin van een carrière die hen tot ware Hollywoodlegendes van jaren ’80 en ’90 zou maken. Toch hebben zowel Stone als Douglas nog maar weinig noemenswaardigs laten zien op het witte doek de voorbije 10 jaar. Het is dan ook treffend -en weinig verrassend- dat de meesterregisseur en de topacteur hun rentree door grote poort maken met een sequel op de ultieme yuppie-classic. Wat wel opvalt van bij die geniale intro waar Gekko uit de gevangenis komt (de grap met de vintage GSM van ijskast-formaat blijft een voltreffer), en de begintitels waar de klasse vanaf druipt, is dat Wall Street Money Never Sleeps geen staaltje van nostalgische uitmelkerij is, maar wel een volwaardig – en perfect getimed- vervolg is op het origineel.

Het intelligente script, de sublieme dialogen, de cameravoering en de staccato-montage: het zit allemaal welhaast perfect. Voeg hierbij nog een schare klasbakken in de cast: Shia LaBeouf kan wel degelijk véél meer dan wegrennen van gigantische robotten, Cary Mulligan bevestigt haar status van rijzende ster, Josh Brolin is fantastisch als de aalgladde bankier zonder geweten (Gekko 2.0 zeg maar,) en ook oude rotten als Langella, Sarandon en Wallach overtuigen tijdens hun beperkte screentime. Maar de meeste eer gaat toch naar Michael Douglas die opnieuw een Oscarwaardige prestatie neerzet als Gordon Gekko, en één van de meest legendarische filmslechteriken ooit geloofwaardig oud laat worden. Mocht, God verhoede, Douglas toch kortstondig bezwijken aan zijn keelkanker, is dit een waardige zwanenzang voor een geweldig acteur.

Toch is Wall Street Money Sleeps niet helemaal perfect: de finale plottwist komt niet echt als een verrassing, er wordt iets te veel met beurstermen gegooid waar enkel de Paul D’Hoores onder ons iets van zullen begrijpen, en ook de relatief melige minuten net voor de aftiteling hadden echt niet gehoeven. Desondanks is dit een volwassen, volbloed aanrader die het verdient om door zoveel mogelijk mensen gezien te worden. Een beter en meer entertainend beeld van het hoe, en vooral het waarom, van de -voorbije?- financieel-economische crisis zal niet snel gemaakt worden.

Bekijk alvast de trailer van Wall Street: Money Never Sleeps