Public Enemies*****

Regie: Michael Mann (Miami Vice*****)

Met: Johnny Depp, Christian Bale, Marian Cotillard, Billy Cudrup

Speelduur: 140′

Ga kijken vanaf 22 juli en ontdek zelf waarom deze mix tussen Heat***** en The Untouchables***** nu al een plaatsje verdiend tussen de 10 MoviePulp Classics van de ’00s

Het verhaal: 1933, De Verenigde Staten gaan gebukt onder de ‘Grote Depressie’ en immer groeiende criminaliteitscijfers: John Dillinger (Depp) ontsnapt uit op spectaculaire wijze uit de gevangenis, en pleegt samen met zijn handlangers een ongeziene reeks bloederige bankovervallen in Chicago en ver daarbuiten. Terwijl de autoriteiten een ware klopjacht op poten zetten, onder leiding van G-man Melvin Purvis (Bale) op deze ‘publieke vijand nr. 1’, groeit Dillinger uit tot een ware volksheld voor de verpauperde Amerikaanse bevolking … .

Ons verdict: Michael Mann is één van die zeldzame regisseurs die nooit teleurstelt en altijd minstens uitstekende films aflevert, en zelfs het occasioneel meesterwerk. Met Public Enemies komt hij wel heel gedurfd uit de hoek. Geruggesteund door het relatief commerciële onderwerp, en met voorsprong de twee strafste en meest populaire acteurs van het moment op de affiche, is hij erin geslaagd authentieke auteurscinema te vermommen als een blockbuster, en los te laten op het argeloze multiplex publiek, iets wat enkel de grootste cineasten (Coppola, Scorsese, De Palma, Tarantino, Spielberg) hem ooit hebben voorgedaan. Toegegeven, Michael Mann bevindt zich met Public Enemies op zéér vertrouwd terrein, vervang de periode door de jaren ’90, de setting door LA, Depp/Bale door De Niro/Pacino en je krijgt, juist ja, Heat. Toch is dit geen schaamteloze kopie van dat andere Mann-meesterwerk.

Eerst en vooral het visuele aspect: Met de digitale HD camera in de hand (een werkwijze die hij verfijnde met Collateral**** en Miami Vice) zit hij de protagonisten met momenten zo dicht op de huid dat Mann als het ware de beeldtaal voor het misdaadgenre heruitvindt: weg zijn de somptueuze decors van Coppola, de staccato-montage van Scorsese of de Hitchcock-odes van De Palma. Public Enemies is het eerste big-budget gangsterepos dat zich in ware cinema verité (bijna documentaire) stijl op je netvliezen brandt. Anders dan bij Heat krijgt ook de gangster véél meer aandacht dan de flik die op hem jaagt. Als Dillinger vraagt, en krijgt, Depp zoveel aandacht en screentime dat hij de meeste van de andere personages tot randfiguren degradreert (hoe goed ze ook worden vertolkt). Vergeet frakkin’ Captain Jack, Depp werd geboren om arrogante, stijlvolle gangsters als deze Dillinger neer te zetten. Het is een carrière-bepalende acteerprestatie die zonder enige twijfel een Oscar verdient. Public Enemies is daarnaast ook een hondsbrutale actiefilm met een dozijn realistische shoot-outs die qua intensiteit en originaliteit in mise-en-scène zelden zijn geëvenaard.

Public Enemies is tot dusver de strafste film van de zomer (en met uitbreiding de rest van 2009). Ga dat kijken vanaf 22 juli. Maar wees gewaarschuwd: Verwacht geen hapklare brok popcorncinema. Dit is lang uitgesponnen voer voor fijnproevers!

Bekijk alvast de HBO first look van Public Enemies: