Scary Stories to Tell in the Dark ***
Regie: André Ovredal (The Autopsy of Jane Doe) / Schrijver: Guillermo del Toro (The Shape of Water, Hellboy, Pacific Rim)
Met Zoe Margaret Colletti, Gabriel Rush, Michael Garza, Natalie Ganzhorn, Austin Zajur, Austin Abrams, Dean Norris, Gil Bellows, Lorraine Toussaint,…
Speeltijd: 108′
Ga kijken als je hield van Death Note, The Curse of La Lorona & The Haunting of Hill House.
Het verhaal: Na een avond stappen brengt een groep tieners een bezoek aan een verlaten huis aan de rand van het stadje Mill Valley. In dit spookhuis woonde ooit Sarah Bellows die haar donkere geheimen opschreef in een boek. De groep tieners ontdekt het boek en brengen het boek weer tot leven. Het boek blijkt vervloekt te zijn en de angstaanjagende verhalen met duistere figuren komen hiermee tot leven. Hoe stop je een boek dat zichzelf schrijft en waarvan de verhalen ook daadwerkelijk tot leven komen? “Jij leest het boek niet, het boek leest jou!”
Ons verdict: Er gaat niks boven wat angstaanjagende verhaaltjes vertellen boven een kampvuur met een stuk marshmallow op een tak, maar schrijver Guillermo del Toro brengt met Scary Stories to Tell in the Dark een andere dimensie aan deze praktijk. De horrorfilm vertelt immers het verhaal van een meisje (Sarah Bellows) dat iedereen bang maakt opgesloten in een kamer van een eng spookhuis in het hartje van Pennsylvania.
Met nieuwe mythische wezens zoals The Jangly Man, Harold the Scarecrow, The Toe Monster & The Pale Lady heeft regisseur André Ovredal genoeg bronmateriaal gekregen van del Toro (die op zijn beurt weer de selectie maakte uit de kinderboeken van Alvin Schwartz) om heel wat kinderen bij de scouts te doen bibberen van de schrik, maar met de stale zenuwen van yours truely moeten we toegeven dat Scary Stories ons weinig tot bijna niet deed schrikken in tegenstelling tot bvb. Crawl, The Curse of La Lorona of The Prodigy dit jaar. Sommige monsters zoals Harold the Scarecrow & The Pale Lady komen ‘creatief’ uit de hoek, maar andere zoals The Jangly Man stellen dan weer wat teleur. Laat staan dan de scène met Natalie Ganzhorn ons arachnofobie deed krijgen met zijn goedkope CGI. Spijtig. We zijn het inmiddels ook een beetje beu dat na IT het zoveelste filmstudio het concept van Stranger Things probeert te kopiëren om wat tieneracteurtjes een carrière te geven. Enkel Zoe Margaret Colletti & Michael Garza zijn noemenswaardig. En maar te zwijgen over het scenario dat ons iets teveel deed terugdenken aan Death Note op Netflix. Tot slot moeten we het kostuumwerk van de crew achter Scary Stories wel prijzen, want samen met de cinematografie maken zij de film het bekijken waard.
Kortom, hou je van enge verhaaltjes met leuke nieuwe monsters? Dan is Scary Stories to Tell in the Dark je ding. Op het niveau van The Haunting of Hill House en dat was in ons geval geen goede referentie.
