Holly ** 1/2
Regie: Fien Troch (Home)
Met Cathalina Geeraerts, Felix Heremans, Greet Verstraete, Els Deceukelier, Serdi Faki Alici, Robbie Cleiren,…
Speeltijd: 102′
Ga kijken als je hield van Augure & Close.
Het verhaal: We volgen Holly, een 15-jarig meisje. Nadat ze een dodelijke schoolbrand lijkt voorspeld te hebben zijn alle ogen op haar gericht. Lerares Anna is geïntrigeerd door het vreemde voorgevoel van Holly en nodigt haar uit om aan vrijwilligerswerk te doen in de rouwende gemeenschap. Overal waar ze komt, geeft Holly rust, warmte en hoop aan wie ze ontmoet. Maar al snel beginnen mensen haar speciale gave op te zoeken en wordt er steeds meer van Holly geëist.
Ons verdict: MoviePulpers, met de 5de langspeelfilm van Fien Troch is er opnieuw een Belgische film in de cinema die internationale allure meedraagt tot de lokale bioscoopzalen. Holly behoorde tot de filmselectie van het Italiaanse filmfestival in Venetië waar het mocht opboksen tegen een Poor Things. Daar wist debutante Cathalina Geeraerts tegen alle verwachting in een prijs mee naar huis te nemen van Beste acteerdebuut en bijgevolg mocht Holly Film Fest Gent 2023 openen. Zijn exclusief karakter zorgde ervoor dat we nu pas onze mening droppen, wat meestal geen goed nieuws is, maar daar kom ik zo meteen op terug…
Laat ons misschien meteen met de deur in huis vallen, maar ondertekende heeft het niet zo voor films met een religieus kantje. Doorheen de jaren ben ik godsdienst enigszins beginnen aanvaarden & respecteren, maar goed, ik heb het steeds moeilijk met ongeloofwaardige dogma’s en meteen verafschuw ik bepaalde situaties waarin vrome katholieken zo hemels & gezegend doen, terwijl we allemaal maar mensen zijn van vlees & bloed die nu eenmaal goede & slechte zaken doen. Ik denk dat Godvergeten dit meermaals heeft duidelijk gemaakt in filmjaar 2023. Het leuke aan Holly is dat je een ware reis maakt doorheen barmhartigheid, liefdadigheid & moraliteit op een manier zoals enkel Fien Troch dat kan met haar camera. Een soort magisch realisme ondersteund door de esoterische muziek van Johnny Jewel in de fragiele wereld van jongvolwassenen, waarbij je altijd tot interessante inzichten komt en soms ook grappige toestanden. Maar de editing van de man van Fien Troch, Nico Leunen, was me iets te traag en hoewel ik inzie wat ze bedoelen met het talent van hoofdrolspeelster Cathalina Geeraerts, was ik niet geheel overtuigd van haar kunnen (dat komt nog wel, maar de ruwe diamant moet nog geslepen worden). Ik was meer onder de indruk van Felix Heremans die als neurodivers persoon een nieuwe wind brengt in de Europese filmindustrie, maar tegelijkertijd dan ook weer op een zeer clichématige wijze geportretteerd wordt. Tot slot lag de ontknoping van Holly ons niet echt, hoe empowering deze dan ook mag zijn voor laatstgenoemde. Spijtig in the end, want Fien Troch haalt met Holly op geen één moment het niveau van Home, maar te zwijgen over een Wil of Het Smelt.
Kortom, Holly door Fien Troch is uiteindelijk een nee voor mij en het is al even geweest dat een film van Vlaamse aard mij heeft ontgoocheld.
