Mank ***

Regie: David Fincher (Mindhunter, Se7en, House of Cards S1, Zodiac, Gone Girl)

Met Gary Oldman, Lily Collins, Amanda Seyfried, Charles Dance, Tom Pelphrey, Arliss Howard, Tom Burke, Tuppence Middleton, Monika Gossmann,…

Speeltijd: 131′

Ga kijken als je hield van Hollywood, Hail Caesar!, The Last Tycoon & Once Upon a Time in Hollywood.

Het verhaal: Het levensverhaal van Herman J. Mankiewicz, schrijver en geesteskind van het overal bejubelde Citizen Kane.

Ons verdict: Netflix kan het al ruiken, die welverdiende Oscars waar het al jaren om vecht. Ok, het won al met Roma en andere films, maar nooit het grote overtuiging. Het filmjaar 2020 zou wel eens voor die landslide aan filmprijzen kunnen zorgen voor de internationale streamingdienst, nu de coronacrisis de concurrentie quasi buitenspel zet.

Met Mank laat David Fincher zijn vader  het verhaal vertellen van een vergeten held van het pluralisme in een verpakking die we kennen als een typische Fincher-productie. Van meet af aan laat de cinematografie van Mank terugdenken aan Mindhunter, Zodiac & Gone Girl met het onderwerp van de film dat terugblikt naar de sterke eerste seizoenen van House of Cards.  Maar Mank is niet van het niveau van House of Cards S1 & S2, het is nl. langdradig en een prototype van een meerwaardefilm die het volledige accent wilt leggen op het verhaal in plaats van bvb. scherpe of vakkundige editing. Spijtig, zeker gezien de controversiële onderwerpen dat Mank & Citizen Kane willen aansnijden en door de doordeweekse editing nooit echt tot uiting komen. Hoofdacteur Gary Oldman is subliem als altijd en wordt perfect tegenover Charles Dance uitgespeeld, eveneens een altijd geweldig acteur sinds zijn bijdrage in Last Action Hero. De cinematografie is van het hoogste niveau dat we ooit zagen van een Fincher-film, waar Amanda Seyfried maar al te graag gebruik van maakt. Wat een prachtige casting & verschijning. Tot slot is Mank veel te lang met een speelduur van meer dan 2 uur en is het ook aangewezen om na te lezen over de personages in Mank zoals Louis B. Mayer, Upton Sinclair & William Randolph Hearst, alsook Citizen Kane opnieuw te kijken. Zonder ga je er als gemiddelde kijker bijna niks van verstaan.

Kortom, zet die Oscars maar al klaar voor Mank, maar in onze ogen is het een typische meerwaardefilm die niet zo entertaint & intrigeert als Once Upon a Time in Hollywood.