The Irishman **** 1/2

Regie: Martin Scorsese (The Wolf of Wall Street, Vinyl, Silence)

Met Joe Pesci, Robert De Niro, Al Pacino, Bobby Cannavale, Harvey Keitel, Ray Romano, Anna Paquin, Jesse Plemons, Gary Basaraba, Jake Hoffman, Stephen Graham, JC MacKenzie,…

Speeltijd: 209′

Ga kijken als je hield van Goodfellas, Soldado & The Sopranos.

Het verhaal: Frank Sheeran, een huurling voor de maffia, herinnert zich zijn criminele carrière, zijn vriendschap met Russell Bufalino en zijn mogelijke betrokkenheid bij de verdwijning van Jimmy Hoffa.

Ons verdict: Terwijl mediaconglomeraat The Walt Disney Company zit te worstelen met zijn acquisities, het opstarten van een wereldwijde streamingdienst en inmiddels ook nog de creatieve vrijheden van producenten, regisseurs & schrijvers, plaveit Netflix een mooie weg voor zich uit. Roma was een paradepaardje voor de internationale streamingdienst samen met andere prijzenfilms zoals Mudbound, The Ballad of Buster Scruggs, 13TH & Icarus, en dit jaar krijgen we de kers op de taart: The Irishman, een nieuwe maffiafilm met een monumentaal budget van 140 miljoen dollar door niemand minder dan topregisseur Martin Scorsese en grootmeesters zoals Robert De Niro & Al Pacino in de hoofdrol. Ter referentie, dat is bijna 3 keer zoveel als zijn filmklassieker Casino, 6 keer zoveel als zijn filmklassieker Goodfellas & 23 keer zoveel als de originele filmklassieker The Godfather.

Als er één woord is om The Irishman te beschrijven, is het nostalgie. Pure nostalgie voor de cinefiel. Velen geboren in de jaren ’70 & ’80 zijn opgegroeid met legendarische gangsterfilms zoals Godfather, Scarface, Goodfellas, Heat & Casino en met The Irishman krijgen zij maar ook de nieuwe generatie streamers de kans om een nieuwe filmklassieker te ervaren van op de eerste rij. The Irishman voelt dan ook vanaf de eerste minuten aan als een laatste zwanenzang van de 70-jarige veteranen Robert De Niro & Al Pacino, maar doorheen hun voortreffelijke acteerprestaties vol aangename dialogen (namen zoals Bobby Cannavale & Ray Romano volgen mooi mee overigens) gaat de kleine Joe Pesci met alle eer lopen. Zijn geniale rol als centrale middleman Russell Bufalino is zonder meer de beste acteerprestatie die we van het jaar zagen en verdient een Oscar als Beste Bijrol. Punt. Right that down, Academy of Motion Picture Arts and Sciences! The Irishman is niet de laatste (geplande) film van grootmeester Martin Scorsese die na The Wolf of Wall Street opnieuw een waargebeurd verhalenboek (deze keer I Heard You Paint Houses door Charles Brandt) prachtig in scène zet, maar ook voor hem voelt het aan als een laatste stervenslied waarin de Movie Brat op een heel symbolische wijze vaarwel zegt tegen het genre. Een vaarwel die misschien niet door iedereen gepruimd zal worden samen met de bombastische speelduur van 3 uur en een half, maar de 1ste act vol geschiedenis & 2de act vol suspense zijn voldoende entertainend vanwege het driespel tussen De Niro, Pesci & Pacino dat we de creatieve twist van Scorsese aan het einde wel konden pruimen. Sterker nog, we vinden dit opnieuw sterk werk van Netflix die met The Irishman opnieuw toont hoe vrij het regisseurs wil laten om te maken wat ze willen. Zo vrij als de Vlaamse filmindustrie? Tot slot vinden we de fictieve geschiedenisles van Quentin Tarantino dit jaar nog iets creatiever dan Scorsese’s Irishman wat veelal te maken heeft met het feit dat het middle aged duo net iets beter uit de hoek komt dan het veteranentrio maar vooral de iets toegankelijkere speelduur van Tarantino’s Once Upon a Time in Hollywood. Maar The Irishman is sowieso Cultuur met een grote C of is het Film met de grote F?

Kortom, Joe Pesci verdient zonder twijfel een oscar voor zijn werk in The Irishman, maar Martin Scorsese levert iets minder werk dan Quentin Tarantino dit jaar. Toch weer een dikke bravo aan Netflix voor deze gewaagde zet van 3,5 uur!