Joker ****
Regie: Todd Philips (The Hangover-franchise)
Met Joaquin Phoenix, Robert De Niro, Zazie Beetz, Shea Whigham, Brett Cullen, Brian Tyree Henry, Glenn Fleshler, Bill Camp, Douglas Hodge, Dante Pereira-Olson,…
Speeltijd: 122′
Ga kijken als je hield van een mix tussen The Machinist, Venom, Taxi Driver & The Dark Knight Rises.
Het verhaal: Arthur Fleck is een man met een psychische aandoening die inwoont bij zijn moeder en depressief door het leven gaat als freak van de maatschappij. Op een dag neemt hij het eigen heft in handen met alle gevolgen vandien.
Ons verdict: Joker palmde na zijn vertoning van het Filmfestival in Venetië het hele internet in met laaiend enthousiaste kritieken van internationale vakpers en lokale topkranten zoals De Standaard, De Morgen & RTBF. MoviePulp.be hoorde niet tot het clubje van genodigden die lekker in de Europese sfeer van het toonaangevend filmfestival mochten genieten van de nieuwste DC Comics-verfilming. Boe… Wij mochten aanschuiven zoals het Belgische filmpubliek dat mag wachten tot 2 oktober wanneer de film verschijnt in lokale bioscopen, maar het geeft ons dan ook de kracht om de nieuwe comic book film te oordelen op een objectieve manier. Er is inmiddels Heath Ledger die met zijn anarchistische Oscar-prestatie van The Joker in The Dark Knight ons van onze sokken blies en tot op heden één van de beste vijanden vertolkte aller tijde (sorry, Thanos).
Dat gezegd zijnde is Joaquin Phoenix de nieuwe Joker voor Warner Bros, DC Film & regisseur Todd Philips en sinds Gladiator heeft deze man ons nog nooit ontgoocheld om een baanbrekende prestatie neer te leggen. Joker gaat en staat dan ook met een meesterlijke Phoenix die op zijn geheel eigen manier (opnieuw) een nieuwe meer kwetsbare & verstoten Joker brengt in een cinematografie die sterk doet terugdenken aan filmklassieker Taxi Driver. Maar vergis je niet: Joker is ondanks zijn gelijkaardige karaktertekening van de protagonist, een casting van Robert De Niro met zijn Danny DeVito-indruk & een aantal gelijkaardige Are You Talking to Me-scènes geen Taxi Driver. Todd Philips mist de finesse van Martin Scorsese om Joker tot een legendarisch einde te brengen. Maar te zwijgen over zijn handtekening die we tot op heden nog steeds niet terugvinden in zijn geheel euvre. Het scenario van Joker mag misschien afwijken van The Joker’s origin story The Killing Joke, het plot (en vooral de ontknoping) passen perfect in de originele Dark Knight Trilogy met het gevolg dat ons hele lichaam vol kippenvel ging staan (hopelijk ontsiert The Batman dit niet). Echter is het wel bijna anderhalf uur wachten op dat moment met een heel groot deel van de film die puur steunt op de schouders van Joaquin Phoenix en de mythologie van Arthur Fleck & de omgeving waarin hij geboren werd. Het geweld in de film is overroepen, want tegenover een Rambo Last Blood, Hostel of Mandy is Joker niks op het vlak van bloed & agressie. Misschien heeft Trump angst voor een De Stomme van Portici-revolutie tegen hem? Anyway, de filmmuziek door de IJslandse Hildur Guðnadóttir is met het vele cellowerk origineel & arty te noemen, maar weergalmt na enkele uren spijtig genoeg al niet meer verder in het hoofd wat aanvoelt als een gemiste kans. Tot slot heeft Joker een conventionele film editing die misschien de cliffhangers in de film minder ondersteunt zoals het zou moeten. Het kan op dat vlak nog wel wat leren van bvb. een Euphoria, The Dark Knight, Black Swan of One Flew over The Cuckoo’s Nest.
Kortom, Joker werd overhyped tijdens het Filmfestival van Venetië, maar brengt zijn voorganger (The Dark Knight Trilogy) alle eer toe wat op zich al een prestatie is. Zonder meer één van de beste comic book-verfilmingen van het jaar, maar niet beter dan Glass & Spider-Man: Far from Home voor yours truely.
